رابطه انتخاب ساختار سرمایه، عدم‏ تقارن اطلاعاتی و ظرفیت بدهی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در این پژوهش پیش‌بینی‌های نظریه سلسله‌مراتب در میان شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار بررسی شده است. به این ترتیب که نمونه‌ای متشکل از 145 شرکت پذیرفته‌شده در «بورس اوراق بهادار تهران» طی دوره زمانی سال های 1390 تا 1396، برای آزمون فرضیه‌ها مورداستفاده قرار گرفت. شواهد حاکی از آن است که شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس از نظریه سلسله‌مراتب پیروی نمی‌کنند و شرکت‌های کوچک، نسبت به شرکت‌های بزرگ، برای تامین مالی بیشتر از انتشار سهام استفاده می‌کنند. علاوه بر این، نظریه سلسله‌مراتب در میان شرکت‌هایی که نگرانی در مورد ظرفیت بدهی ندارند بهتر عمل خواهد کرد. یافته ها همچنین نشان می‌دهد که قدرت توضیحی نظریه سلسله‌مراتب بیشتر از نظریه توازن است؛ ولی تفاوت قابل‌توجهی وجود ندارد. درمجموع نتایج نشان می‌دهد که نظریه سلسله‌مراتب در توضیح انتخاب‌های تامین مالی شرکت‏های نمونه ناموفق است.