مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌‌ای با بازده فازی

در چند دهه اخیر مدل های مختلفی در‌خصوص پیش بینی بازده سهام ارائه شده است. در‌این‌میان، مدل قیمت‌گذاری دارایی های سرمایه ای (capm) موردتوجه بسیار قرار گرفت، اما انتقادهای بسیاری نیز به آن مطرح شد. یکی از انتقادهای واردشده بر این مدل نادیده‌گرفتن نوسان‌های درون‌دوره ای و طول دوره در محاسبات است. بر‌این‌اساس، در پژوهش حاضر با به کارگیری رگرسیون فازی تلاش شده است تا نوسان‌های درون‌دوره‌‌ای در این مدل درنظر گرفته شود. همچنین به بررسی و مقایسه پایداری بتا و دقت پیش بینی بازده در مدل قیمت گذاری دارایی‌های سرمایه ای با‌استفاده‌از مدل رگرسیون فازی (fls)، مدل رگرسیون حداقل مربعات معمولی (ols) و گشتاورهای تعمیم‌یافته (gmm) پرداخته شده است. جامعه آماری عبارت است ازهمه شرکت های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه پژوهش شامل 31 شرکت است که در دوره 1391 تا 1393دارای بیشترین حجم معاملات بوده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که خطای پیش بینی بازده سهام در مدل فازی بیشتر از مدل حداقل مربعات معمولی و روش گشتاورهای تعمیم‌یافته است، اما خطای پیش بینی بازده سهام در دو مدل رگرسیون حداقل مربعات معمولی و گشتاورهای تعمیم‌یافته تفاوت قابل‌ملاحظه‌ای با یکدیگر ندارند؛ بنابراین بتای کلاسیک همچنان بتای پایدارتری را نسبت به بتای فازی ارائه کرده و بدین‌ترتیب پیش بینی بهتری از بازده سهام ارائه می دهد.