الگوی برگشت قیمت بلندمدت سهام: شواهدی از پرتفوی‌پژوهی

در مبانی نظری موضوعی مالی، الگوی برگشت قیمت بلندمدت، موضوع بسیاری از پژوهش های مالی بوده است. فاما و فرنچ (1996) بحث می‌کنند با کنترل عوامل ریسک موجود در مدل سه عاملی، الگوی برگشت قیمت از بین می‌رود. در این تحقیق، با به کارگیری رویکرد پرتفوی‌پژوهی، ابتدا شش پرتفوی مبتنی بر ارزش بازار (اندازه) و نسبت b/m تشکیل شد و بازده مازاد هر پرتفوی و نیز عوامل ریسک smb و hml محاسبه شد؛ سپس با استفاده از عملکرد بازدهی دوازده ماه قبل سهام، پرتفوی‌های پنجکی تشکیل شد و بازدهی ماهانه و بازده مازاد ماهانه این پرتفوی‌ها و نیز عامل«بازنده منهای برنده (lmw)» محاسبه شد. با مقایسه بازدهی پرتفوی‌های‌ بازنده و برنده، مشاهده شد بازدهی پرتفوی بازنده به لحاظ آماری و اقتصادی بزرگ تر از بازدهی پرتفوی برنده است که نشان‌دهنده وجود الگوی برگشت قیمت بلندمدت است. با استفاده از بازده مازاد شش پرتفوی تشکیل شده بر مبنای اندازه نسبت b/m و نیز شش پرتفوی تشکیل شده بر مبنای بازدهی گذشته به‌عنوان متغیرهای سمت چپ در مدل چهار عاملی و مدل سه عاملی و استفاده از عوامل بازده مازاد پرتفوی بازار، smb، hml و lmw به‌عنوان متغیرهای سمت راست، قدرت توضیح‌دهندگی مدل سه عاملی و مدل چهارعاملی آزمون شد. نتایج نشان داد مدل‌ها نمی‌تواند بازده غیرنرمال را حذف کند.