کمی‌سازی مکانی انتشار گاز دی اکسید کربن انسان‌زاد در مقیاس شهر با استفاده از روش پایین به بالا ( مطالعه موردی: کلان‌شهر اصفهان)

مصرف سوخت های فسیلی در مناطق شهری، موجب انتشار مقادیر زیادی گاز گلخانه ای به جو می شود. بنابراین، مطالعه پایش میزان گاز دی اکسید کربن منتشر شده از مناطق شهری به یک موضوع مهم پژوهشی تبدیل شده است. هدف اصلی این مطالعه، کمی سازی مکانی انتشار دی اکسیدکربن  ناشی از احتراق سوخت های فسیلی در شهر اصفهان می باشد. بدین منظور در پژوهش حاضر برای کمی سازی میزان گاز دی اکسیدکربن، بر اساس منابع تولید آن، در مقیاس شهری و درک تفاوت انتشار دی‌اکسید کربن در سطح شهر از روش پایین به بالا استفاده شد. در این روش میزان انتشار به تفکیک منابع مختلف مصرف انرژی محاسبه شده و سپس نقشه توزیع مکانی انتشار تهیه شد. نتایج این تحقیق نشان داد، میزان انتشار گاز دی اکسید کربن در فرآیند احتراق سوخت های فسیلی در محدوده شهر اصفهان 84/13855525 تن در سال می باشد که به تفکیک منابع احتراقی ثابت و متحرک بخش های نیروگاهی، خانگی، تجاری، حمل و نقل جاده‌ای و ریلی و حمل و نقل غیر جاده‌ای (ماشین ‌آلات کشاورزی) به ترتیب 61/50، 78/21، 18/17، 92/4، 37/4، و14/1 درصد از کل میزان گاز دی اکسید کربن سالانه را در شهر منتشر می کنند. به طور کلی، با به کارگیری روش پایین به بالا در نقشه سازی انتشار دی اکسید کربن اقدامات کاهشی را می توان در بخش های مختلف به صورت بسیار کارآمدتر به کار گرفت.

space-based quantification of anthropogenic co2 emissions in an urban area using “bottom-up” method (case study: isfahan metropolitan)

increasing consumption of fossil fuels in urban areas emits enormous amounts of greenhouse gases into the atmosphere. therefore, the study of carbon dioxide (co2) emissions from urban areas has become an important research topic. the main purpose of this study is space-based quantification of carbon dioxide emissions driving from fossil fuel combustion in different source sectors in isfahan. to achieve it, in the present study, the bottom-up method was used to quantify the carbon dioxide gas emission based on its production sources sectors. in this method, the amount of emission was measured distinctly for different sources of energy consumption and consequently the spatial distribution map the co2 emission was generated. the results of this study revealed that the total amount of carbon dioxide emissions driving from fossil fuels is 13855525 tons per year in isfahan. separately stationary sectors of power plant, housing and commercial and mobile sources including road and railroad and existing agricultural machinery were responsible for emitting 50.61, 21.78, 17.18, 4.92, 4.37, and 1.14% of co2, respectively. in conclusion, through applying the bottom-up method and co2 emission distribution mapping based on different source sectors, mitigation measures can be applied more efficiently in urban planning.