ارائه مدل مفهومی برای حق به شهر زنان و تحلیل ساختار علّی آن در شهر اهواز

حق به شهر، از مهم‌ترین حقوق شهروندی است که شرایط متفاوتی می‌توانند موجب کاهش آن برای زنان شود. در این پژوهش آمیخته در ابتدا به کمک مصاحبه‌های عمیق و نیمه ساختاریافته مدل مفهومی برای تبیین شرایط علّی، زمینه‌ای و مداخله‌ای موثر در کاهش حق به شهر زنان ارائه‌شده است، و سپس به کمک مدل‌سازی معادلات ساختاری، شرایط علّی تاثیرگذار بر حق به شهر زنان موردبررسی قرار گرفت. خانواده، قومیت و شرایط جسمی و روحی مهم‌ترین شرایط زمینه‌ای بود که 32 زن ساکن در اهواز برای تاثیرگذاری روی حق به شهر به آن‌ها اشاره کردند. همچنین مشارکت‌کنندگان، سیاست و نهادهای حکومتی، قانون، و سیاست‌های فضایی شهر را مهم‌ترین مداخله در حق به شهر زنان می‌دانستند. امنیت شهر، کنش‌های مطلوب با فضای شهر، عملکرد مثبت جنسیتی فضا، و رفاه اجتماعی از مهم‌ترین شرایط علّی بود که مشارکت‌کنندگان در افزایش حق به شهر زنان به آن اشاره داشتند. داده‌های کمی و بررسی مدل علّی نشان داد که مهم‌ترین و تاثیرگذارترین علّت بر کاهش حق به شهر زنان در کلان‌شهر اهواز امنیت فضای شهری با ضریب مسیر علّی 84/0 و پس‌ازآن سیاست‌گذاری و طراحی‌های شهری با ضریب 79/0 است. توجه بیشتر نهادهای حاکمیتی و اجرایی به‌حق به شهر زنان از طریق وضع قوانین بهتر، طراحی فضاهای مناسب با تفاوت‌های فردی به‌خصوص جنسیت افراد و البته با تاکید بر زنان، و ایجاد مکان‌های امن‌تر در شهر برای زنان، ضمن افزایش زیست پذیری شهر برای همه شهروندان، موجب بهبود حق زنان در فضاهای شهری می‌شود.

presentation of a conceptual model for women’s right to city and its causal structure analysis in ahvaz

right to the city is one of the most important citizenship rights that can be reduced for women under different circumstances. in this mixed research, with in-depth and semi-structured interviews, a conceptual model has been presented to explain the causal, contextual and interventional conditions effectively reducing women's right to the city. then, with the structural equation modeling, the causal conditions affecting the right to the city have been investigated. family, ethnicity, and physical and mental conditions were the most important background conditions that 32 women living in ahvaz pointed to in order to influence the right to the city. also, the participants considered politics and government institutions, law, and spatial policies as the most important intervention in the women's right to the city. city security, favorable actions with the city space, space-positive gender performance, and social welfare were among the most important causal conditions that the participants mentioned in increasing women's right to the city. causal modeling showed that the most influential reason for reducing women's right to the city of ahvaz is urban space security, followed by urban policies and designs. by multiplying the causal path, it is 0.84, followed by urban planning and design with a coefficient of 0.79. governmental and executive institutions should pay more attention to women's right to the city through the establishment of better laws, the design of suitable spaces with individual differences, especially gender, and, of course, with an emphasis on women. the creation of safer places in the city for women while increasing the livability of the city for citizens improves women's rights in urban spaces.