تبیین نقش سازمان‌های غیردولتی در افزایش تاب‌آوری اجتماعی در برابر پاندمی کرونا (مطالعه موردی: شهر تبریز)

سازمان‌های غیردولتی می‌توانند نقش اساسی در ارائه‌ خدمات دست‌اول به جوامع در کاهش اثرات و آسیب‌پذیری در برابر بحران‌ها ایفا کنند؛ بنابراین در پژوهش حاضر به بررسی نقش سازمان‌های غیردولتی در افزایش تاب‌آوری اجتماعی در برابر پاندمی کرونا پرداخته شده است. پژوهش حاضر کیفی و توصیفی- تحلیلی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه‌ای و مقالات استفاده ‌شده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه است. برای تجزیه ‌و تحلیل نیز از تکنیک دلفی فازی و روش معادلات ساختاری بهره گرفته ‌شده است. در مرحله‌ اول دلفی از 26 مولفه، 22 مولفه بالاتر از 0.7 به‌دست ‌آمده است و در مرحله‌ دوم نیز همه مولفه‌های بررسی‌شده تایید شده است. نتایج نشان می‌دهد متغیرهای مستقل پژوهش حاضر مشارکت، پیشگیری، توانمندسازی و حمایت‌طلبی به‌ترتیب بر متغیر مستقل پژوهش (تاب‌آوری)، تاثیر مثبت و معناداری داشته است، یافته‌های پژوهش نیز حاکی از آن است که در افزایش تاب‌آوری اجتماعی در بحران کرونا شاخص پشتیبانی مالی و خدماتی برای ممانعت از گسترش و واگیری ویروس و تسهیلگری شفافیت در اطلاع‌رسانی از آخرین وضعیت و موارد مربوط به کرونا و رایزنی با بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری برای توجه بیشتر آن‌ها به اقشار آسیب‌پذیر بیشترین اثرگذاری را داشته است.