تحلیلی بر تامین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار در مقیاس محلی در راستای مدیریت پایدار (مطالعه موردی: شهر یزد)

امروزه نقش و اهمیت زیرساخت‌ها در شهرها بر کسی پوشیده نیست. زیرساخت اجتماعی زیرمجموعه‌ای از زیرساخت‌ها و شبکة پیچیده و درهم‌تنیده‌ای از دارایی‌های ملموس و غیرملموس است که سطح کیفی زندگی را در یک اجتماع محله‌ای ارتقا می‌دهد و نقش مهمی در ایجاد جامعه‌ای منسجم، تاب‌آور و پایدار دارد. با این حال در کشور ما به‌دلیل کمبود زیرساخت‌های متناسب با نیازها و لحاظ‌نکردن ابعاد اجتماعی پروژه‌ها، شاهد اتلاف طیف وسیعی از دارایی‌ها هستیم. به این ترتیب، پژوهش حاضر در پاسخ به ضرورت فوق و بنا به اهمیت زیرساخت‌های اجتماعی انجام شده و هدف اصلی آن ارائة راهکارهایی برای تامین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار در سطح محلی و در راستای مدیریت پایداری پروژه به‌منظور نیل به اهداف توسعة پایدار شهری است. روش تحقیق در این پژوهش کیفی است و مطالعة موردی در آن، پروژة فرهنگی، مسکونی و ورزشی جوانان یزد است. داده‌های مورد نیاز پژوهش با استفاده از دو روش مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی و نیز مطالعات میدانی (مصاحبه با افراد آگاه و فعال در پروژه و متخصصان صاحب‌نظر در حوزه پژوهش و اجرا) گردآوری شده است. سپس برای تحلیل داده‌ها از روش کیفی تحلیل محتوا استفاده شده است. پس از تحلیل داده‌های پژوهش، مهم‌ترین راهکارهای پیشنهادی در راستای توسعة پایدار و همسو با مدیریت پایداری پروژه و برای تامین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار در پروژه‌های زیرساختی ارائه شده‌اند که عبارت‌ا‌ند از: استفاده از نیروی انسانی متخصص و تجهیزات کافی، همکاری بخش خصوصی با دولتی، درنظرگرفتن موقعیت‌هایی ایمن و راحت برای حمل‌و‌نقل، برنامه‌ریزی برای چشم‌انداز آینده و نیازهای روبه‌رشد، بهره‌برداری بهینه از امکانات موجود، برنامه‌ریزی جامع مورد توافق عوامل اصلی پروژه. جمع‌بندی نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد، در مقیاس محلی می‌توان با اطمینان از تامین عوامل فوق با اتکا بر اصول مدیریت پروژه، گام مهمی در صنعت ساخت برداشت. همچنین با تعمیم مباحث فوق از جنبه‌های پژوهشی و اجرایی می‌توان به‌تدریج بستر لازم برای تامین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار را برای سایر پروژه‌های مشابه و در سطح کشور مهیا کرد.