سنجش و ارزیابی پروژه‌های بازآفرینی فرهنگی - اجتماعی فضاهای عمومی با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی و هویت محله‌ای مطالعه موردی: پیاده‌گذرهای تاریخی شهر کاشان

عدم وجود سازوکار ارزیابی در نظام برنامه‌ریزی باعث شده است که پس از اجرای طرح‌ها و پروژه‌های بازآفرینی بافت‌های فرهنگی- تاریخی کهن تلاشی برای ارزیابی این قبیل برنامه‌ها انجام نشود و پیامدهای این طرح‌ها مورد غفلت و فراموشی قرار گیرند. هدف پژوهش حاضر سنجش و ارزیابی پروژه بازآفرینی فرهنگی - اجتماعی فضاهای عمومی با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی و هویت محله‌ایی در پیاده‌گذرهای تاریخی شهر کاشان می‌باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و پیمایشی می‌باشد و  برای تحلیل داده‌ها از معادلات ساختاری و آزمون تی تک نمونه‌ای استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونه‌ای پژوهش نشان داد که وضعیت شاخص‌های اصالت محله، احساس تعلق و زیباشناختی در محدوده مورد مطالعه در حالت نامطلوب و پایین‌تر از سطح متوسط کیفیت قرار گرفته­اند و ارزیابی هر یک از شاخص‌های تعاملات اجتماعی، زیست پذیری و امنیتی محلات نشان داد که شاخص‌ها در حالتی نیمه مطلوب قرار دارند. همچنین نتایج مدل عاملی مرتبه دوم نشان داد که اهمیت دادن به شاخص‌ بازآفرینی در محلات موردمطالعه باعث بالا رفتن شاخص امنیتی به میزان 0/98، شاخص احساس تعلق‌ به میزان 0/94، شاخص زیست پذیری به میزان 0/74، شاخص اصالت محله به میزان 0/49، شاخص تعاملات اجتماعی به میزان 0/44 و شاخص زیباشناختی به میزان 0/34 می‌گردد؛ بنابراین امروزه اهمیت تک بُعدی به پروژه‌های بازآفرینی شهری در محلات نمی‌تواند به‌تنهایی به موفقیت در فضاهای شهری منجر شود و همواره باید به ساختاری منسجم، پیوسته و مطلوب از تمام ابعاد کالبدی- بصری، عملکردی، ادراکی، معنایی و محیطی توجه گردد و نیازهای شهروندان در اولویت قرار بگیرد.

assessment and evaluation of the project of cultural-social regeneration of public spaces with the approach of improving environmental quality and neighbourhood identity the case study: historical walkways of kashan city

the absence of an evaluation mechanism in the planning system has caused, after the implementation of the plans and projects for the reconstruction of the ancient cultural-historical contexts, no effort to be made to evaluate such programs, and the consequences of these plans should be addressed and addressed. the current research aims to measure and evaluate the cultural-social regeneration project of public spaces with the approach of improving the environmental quality and identity of neighborhoods in the historical walkways of kashan city. the research method is descriptive-analytical and survey, and structural equations and sample t-test were exerted to analyze the data. the results of the t-test exam showed that the status of neighborhood authenticity, sense of belonging, and aesthetics indicators in the studied area are unfavorable and below the average level of quality. the evaluation of each indicator of social interactions, livability, and security of the neighborhoods showed that the indicators are in a semi-optimal state. also, the results of the second-order factor model showed that giving importance to the regeneration index in the studied neighborhoods increased the security index to 0.98, the sense of belonging index to 0.94, the livability index to 0.74, the neighborhood authenticity index to 0.49, the social interactions index to 0.44, and the aesthetic index to 0.34. therefore, today, one-dimensional importance to urban regeneration projects in neighborhoods cannot alone lead to success in urban spaces. a coherent, continuous, and desirable structure should always be considered from all physical-visual, functional, perceptual, semantic, and environmental dimensions. the needs of citizens are prioritized.