تبیین رابطه سرمایه اجتماعی و سرزندگی محله‌های شهری مطالعه موردی: شهر اهواز

تقویت سرزندگی محله‌های شهری به‌عنوان کوچک‌ترین واحد مدیریت شهری و کانون جغرافیایی شکل‌گیری اجتماعات محلی، زیربنای ایجاد شهر سرزنده، پویا و پیشرو است. یکی از ابعاد موثر بر سرزندگی محله‌های شهری عوامل اجتماعی است. هدف اصلی پژوهش تاثیر سرمایه اجتماعی و مولفه‌های سازنده آن بر سرزندگی محله‌های شهری است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و ازنظر هدف کاربردی است. بدین منظور به شیوه پیمایشی، 392 پرسشنامه در دو محله باغ‌شیخ و کیان‌آباد شهر اهواز تکمیل و نتایج آن از طریق آزمون‌های t تک متغیره و t مستقل در نرم‌افزار spss و مدل‌سازی معادله ساختاری در نرم‌افزارamos graphic تحلیل شد. نتایج نشان می‌دهد پاسخگویان مولفه‌های سرمایه اجتماعی (اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی، روابط اجتماعی) را در محله‌های موردمطالعه به‌طور معناداری بالاتر از میانگین ارزیابی نموده‌اند و مقدار مولفه‌های مذکور تفاوت معناداری در دو محله موردمطالعه ندارد. در ارزیابی معادله ساختاری طراحی‌شده، مقدار شاخص‌ها برازش معادله مذکور را تایید می‌کند، لذا مدل مفهومی پژوهش قابل‌قبول است و تاثیر مثبت و معنادار سرمایه اجتماعی بر سرزندگی محله‌های شهری تایید می‌شود. بیشترین سهم در تبیین سازه سرمایه اجتماعی مربوط به مشارکت اجتماعی و در مورد سرزندگی مربوط به مولفه حضور پذیری و تحرک است.

explaining the relationship between social capital and the vitality of urban neighborhoods a case study the ahwaz city

strengthening the vitality of urban neighborhoods as the smallest unit of urban management and the geographical center of the formation of local communities is the foundation of a vibrant, dynamic and pioneer city. one of the factors affecting the vitality of urban neighborhoods is social factor, and in various researches the effect of this notion on urban spaces development, social sustainability, local sustainable development, satisfaction of residents and local management has been investigated. though the effect of social capital and its constructive components on the vitality of urban neighborhoods have been chosen as the main objective of the present study. the researchmethodology was descriptive-analytical and was practical in the terms of purpose. to this end, in a survey method, 392 questionnaires were completedin bagh-e-sheikh and kianabad neighborhoods of ahwaz city, and the obtained results were analyzed using one sample t-test and independent t-testin spss software and structural equation modeling in amos graphic software. the results showed that the respondents evaluated the components of socialcapital (social trust, social participation, social cohesion and social relations) in the studied areas significantly higher than the average, and the amount ofthe mentioned components had no significant difference in the two mentioned neighborhood. in evaluating the designed structural equation, the value of the indices confirms the fitting of the mentioned equation, hence; the conceptual model of the research was acceptable and the positive and significant impactof the social capital on the vitality of the urban neighborhoods was confirmed.the largest contribution in explaining the social capital structure was related to the social participation, and in case of vitality, it was related to the availability and mobility components.