ارزیابی وضعیت شاخص‌های شهر دوستدار کودک و ارتباط آن با دسترسی کودکان به کاربری‌های ضروری (مورد مطالعه: شهر جهرم)

توجه به نیازها و خواسته‌های گروه سنی کودکان، از الزاماتی است که از یک طرف نهادها و سازمان‌های بین‌المللی بر آن تاکید داشته‌اند و از طرف دیگر متون حقوقی، قانونی و توسعه‌ای کشور به آن توجه ویژه‌ای نشان داده‌اند. شهر دوستدار کودک از کلیدی‌ترین مفاهیمی است که با ارزیابی و تحلیل آن می‌توان میزان برآورده‌شدن خواسته‌های و انتظارات کودکان را سنجید. چگونگی وضعیت شاخص شهر دوستدار کودک و بررسی ارتباط آن با دسترسی کودکان به کاربری‌های ضروری موردنیاز آن‌ها مسئلۀ اساسی پژوهش کمی و کاربردی حاضر است که به‌صورت موردی در شهر جهرم انجام شده است. جامعۀ آماری پژوهش را کودکان 6 تا 12 سال تشکیل می‌دهند (11678 نفر) که از میان آن‌ها 372 نفر به‌عنوان نمونۀ آماری درنظر گرفته شدند. ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه است که روایی و پایایی آن با رعایت اصول تایید شد. نتایج نشان داد شاخص‌های هشت‌گانۀ شهر دوستدار کودک دارای میانگین کمتر از حد مبنا (عدد 3) هستند و وضعیت کلی آن‌ها با میانگین 2.1 نامناسب است. همچنین مطابق نتایج، همبستگی میان شهر دوستدار کودک و دسترسی کودکان به کاربری‌های ضروری‌شان با مقدار 0.428 به‌لحاظ آماری مثبت است. نتایج رگرسیون خطی نشان داد متغیر مستقل پژوهش توانسته است 18.3 درصد از واریانس شهر دوستدار کودک را تبیین کند. از این‌رو ارتقای سطح کمیکیفی کاربری‌های موردنیاز کودکان در سطح محله‌های مختلف شهر جهرم ضروری به‌نظر می‌رسد.

Assessing the status of child-friendly city indicators and its relationship with children’s access to the required essential uses (case study: Jahrom city)

Paying attention to the needs and wants of children, as futuremakers of society, is one of necessity that emphasized by international institutions and organizations as well as in the country’s legal, juridical and development texts. Childfriendly city is one of the key concepts that by evaluating and analyzing it, we can shows what extent of wishes and expectations of children had met. Status of the childfriendly city index and its relationship with children’s access to their essential uses is main issue of present quantitative and applied research that had done as casebycase in the JAHROM city. Statistical population of study consists of children aged 6 to 12 years living in JAHROM (11678 persons) which 372 persons are considered as statistical sample. Main tool of data collection is a researchermade questionnaire that its validity and reliability confirmed during the research methods process. Results of research showed that nine indicators of childfriendly city have an average lower than the baseline (number 3) and general situation of childfriendly city with an average of 2.1 is in an unfavorable situation. In addition, results showed that there is a positive statistical relationship between childfriendly city and children’s access to their essential uses, at the level of 99% confidence, with correlation rate of 0.428. Results of linear regression showed that the independent variable of study alone could explains 18.3% of childfriendly city variance. Therefore, it seems necessary to improve the quantitativequalitative level of uses of children in different neighborhoods of AHROM city.