پراکنش فضایی «فقرشادی» و تبیین «پدیده شادمانی ‌فقیرانه» (مطالعۀ موردی: محله‌های شهر زاهدان)

شادمانی شالودۀ زندگی خوب و سلامت روان است. نبود یا ضعف آستانه‌های لازم احساس شادمانی، چالش‌برانگیز و آسیب‌زاست. رتبۀ شادمانی ایران در میان 69 کشور جهان 61 است. این پژوهش پیمایشی معطوف سه هدف است: سنجش میزان شادمانی شهروندان، تحلیل پراکنش  فضایی  شادمانی در 46 محلۀ شهر زاهدان و تحلیل رابطۀ شادمانی شهروندان، با سطح اقتصادی، اجتماعی و کالبدی محله‌‌شان. این پژوهش، کاربردی، توصیفی-تحلیلی، با نمونه‌برداری تصادفی دومرحله‌ای است. مدل‌های تحلیل عبارت‌اند از: کولموگروف-اسمیرنوف، شاپیرو–ویلک، u مان‌ویتنی، کروسکال ‌والیس، کای‌دو، تست نشانه، مدل فی، وی‌کرامرز و جدول ‌متقاطع. حجم نمونه 386 واحد از 46 محله است که بر پایۀ جایگاه اقتصادی-اجتماعی و کالبدی‌  به پنج سطح تفکیک شده‌اند. یافته‌ها با سطح معنا‌داری 0/000 نشان می‌دهد، میزان شادمانی شهروندان، نامطلوب است (65 درصد، خیلی‌ کم، کم، تا متوسط). همچنین 26 درصد  ساکنان محله‌های تراز 1 و 2 شهر، میزان شادمانی‌ خود را زیاد تا خیلی ‌زیاد می‌دانند. از سوی دیگر 55 درصد  ساکنان محله‌های تراز 4 و 5، میزان شادمانی‌شان را زیاد تا خیلی ‌زیاد می‌دانند. ارتباط معکوس فوق میان سطح اقتصادی، اجتماعی و کالبدی محله با میزان شادمانی وجود «پدیدۀ شادمانی ‌فقیرانه» را آشکار کرده است. براساس دو آزمون تکمیلی، 28 درصد جمعیت فارس و در مقابل 42 درصد جمعیت بلوچ میزان شادمانی خود را زیاد تا خیلی ‌زیاد می‌دانند. همچنین رابطۀ میان سطح‌بندی محله‌ها و بافت قومیتی آن‌ها در سطح معناداری  0/003 تایید شد. این پدیده‌ها می‌تواند ناشی از مقایسۀ کیفیت زندگی‌ با همسایگان هم‌تراز، نه اقشار بالاتر و همچنین روحیۀ تقدیرگرایی نسبی اقوام غیرفارس باشد. نوآوری پژوهش حاضر آشکارسازی «پدیدۀ شادمانی فقیرانه» و ارتباط قومیت و احساس شادمانی است.

Spatial distribution of poverty of happiness and explanation of the phenomenon of poor happiness,Sample study: Neighborhoods of Zahedan

Happiness is the foundation of a good life and mental health. Lack or weakness of the necessary thresholds of feeling of happiness,is challenge and harm. Iran is one of the 10 most depressed countries and its happiness rank among 69 countries is 61. This survey research focuses on three objectives: first, measuring the happiness of citizens, second, analyzing the spatial distribution of happiness in 46 neighborhoods of Zahedan and third, analyzing the relationship between citizens’ happiness and the economic, social and physical level of their neighborhood. Models of analysis include KolmogorovSmirnov, ShapiroWilk, MannWhitney, Kruskalovalis, Kaido, Testing, Modalfi, Vickramers, and Crosstabulation. The sample size is 386 units from 46 neighborhoods;. Findings with a significance level of 0.000 show: the level of citizens’ happiness is undesirable (65%, very low, low, to moderate). Also, 26% of the residents of the first and second level neighborhoods of the city consider their happiness to be high to very high. But 55% of the residents of level four and five neighborhoods find their happiness to be very high.The above inverse relationship between economic and social level. The physicality of the neighborhood, with their level of happiness, revealed the existence of a &phenomenon of poor happiness.& Moreover, it showed two additional tests; First, 28% of the population of Fars and 42% of the population of Baluch consider their happiness to be high to very high. Second, the relationship between the leveling of neighborhoods and their ethnic context was confirmed at the significance level of 0.003.