مقایسۀ ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در محله‌هایی با بافت فرسوده و غیررسمی شهری (مطالعۀ موردی: شهر مریوان)

در سال‌های اخیر، مفهوم بازآفرینی شهری و بازآفرینی شهری پایدار به یکی از مهم‌ترین روش‌های ساماندهی بافت‌های فرسوده‌ شهری و مناطقی با بافت غیررسمی تبدیل شده است. این مفاهیم در کشور ما نیز مدنظر قرار دارند. بافت‌های فرسوده و غیررسمی در دو دهه‌ گذشته به یکی از چالش‌های مدیریت شهری مریوان تبدیل شده است. از سوی دیگر، مقایسه‌ پتانسیل دو بافت فرسوده و غیررسمی برای بازآفرینی، یکی از موضوعات مهمی به‌شمار می‌آید که کمتر بررسی شده است. پژوهش حاضر به‌منظور مقایسه‌ ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در محله‌های دارای بافت فرسوده و غیررسمی شهری در شهر مریوان استان کردستان انجام شده است. این پژوهش، کاربردی، پیمایشی و توصیفیتحلیلی است. جامعه‌ آماری آن نیز شامل همه‌ ساکنان محله‌های بافت فرسوده و غیررسمی شهر مریوان بود که از این دو گروه، محله‌های چهارباغ و لیلاخی بافت فرسوده و تپه‌ ‌موسک و نوبهار بافت غیررسمی بودند که برای بررسی انتخاب شدند. نتایج تجزیه و تحلیل آماری این پژوهش نشان می‌دهد از دیدگاه ساکنان محله‌های هدف، بهبود شرایط اجتماعی اولین شاخص دارای پتانسیل در بازآفرینی شهری پایدار، رونق اقتصادی دومین شاخص دارای ظرفیت بازآفرینی، ارتقای کالبدی سومین شاخص دارای پتانسیل و بهبود وضعیت زیست‌محیطی چهارمین شاخص دارای پتانسیل در بازآفرینی شهری پایدار هستند. ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در خرده‌مقیاس‌های شرایط اجتماعیفرهنگی، رونق اقتصادی، بهبود وضعیت زیست‌محیطی و ارتقای کیفیت کالبدی در بافت فرسوده در حد بالا و زیاد است. ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در این خرده‌مقیاس‌ها نیز در بافت غیررسمی در حد متوسط است. در مجموع شاخص‌ها، ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در بافت فرسوده بیشتر از بافت غیررسمی است که باید مدنظر مجریان بازآفرینی شهری قرار بگیرد.

Comparison of urban regeneration Capacity in Urban rusty texture and Urban informal settlements, Case Study: Marivan City

The present study aims to compare the capacity of sustainable regeneration in urban areas with a rusty texture and informal texture in Marivan city of Kurdistan province in 2016 implemented. The research method is applied in terms of its purpose and in terms of implementing and information collecting is descriptiveanalytic. The statistical population of this research includes all residents in the rusty and informal texture areas of Marivan city, from these two groups, Chaharbagh and Lyanhikh from the worn texture, Musc and Hop of Musc and Nowbahar from the informal tissue were randomly selected. The statistical analysis of this research showed From the perspective of residents of the neighborhoods aimed at improving social conditions as the first indicator in sustainable urban regeneration, the economic prosperity as the second indicator in regeneration; physical enhancement as the third indicator in regenerating and improving the ecological status has been raised as the fourth indicator in regeneration. Sustainable urban regeneration capacity is high in the subscales of sociocultural conditions, economic prosperity, environmental status and the improvement of physical quality in the worn out tissue. The sustainability of urban regeneration capacity in these subscales in the informal context is moderate. Sustainable urban regeneration capacity is high in the rusty texture and in the informal texture is moderate.