ارزیابی و تحلیل عوامل موثر بر زیست‌پذیری شهری جزیرۀ کیش

امروزه در ادبیات توسعه، بر مفهوم جدیدی از آن در برنامه‌ریزی شهری تکیه و تاکید می‌شود و آن مفهوم توسعه‌ پایدار در سال‌های اخیر است. تحقق توسعه‌ پایدار در گرو برنامه‌ریزی توسعه‌ای در همه‌ ابعاد زندگی شهری است. برای رسیدن به توسعه‌ شهری راهکارها و نظریه‌های مختلفی از قبیل پایداری، کیفیت زندگی، رشد هوشمند، نوشهرگرایی و زیست‌پذیری مطرح شده است. میزان زیست‌پذیری هر شهر رابطه‌ مستقیمی با وجود خدمات شهری، تراکم جمعیت، هویت مکانی، وجود فضای سبز، وضعیت اقتصادی ساکنان و سهولت دسترسی به امکانات و زیرساخت‌های شهری دارد. براین‌اساس، شاخص‌ها و معیارهایی برای سنجش میزان زیست‌پذیری شهرها معرفی می‌شوند. هدف این پژوهش، شناسایی شاخص‌های تاثیرگذار در برنامه‌ریزی و توسعه‌ شهری با رویکرد توسعه‌ پایدار به‌منظور ارزیابی زیست‌پذیری جزیره‌ کیش است. این پژوهش، توصیفیتحلیلی و کاربردی است که با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی حاصل از مصاحبه و پرکردن پرسشنامه انجام شده است. حجم نمونه‌ این پژوهش 54 نفر از مسئولان و کارشناسان گردشگری، برنامه‌ریزی شهری و توسعه و عمران سازمان منطقه‌ آزاد کیش و استادان و متخصصان سایر رشته‌های مرتبط با حوزه‌ شهری و گردشگری را شامل می‌شود. نتایج به‌دست‌آمده از پرسشنامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون t تک‌نمونه‌ای محاسبه شده است. به‌منظور بررسی و مقایسه کیفیت شاخص‌های زیست‌پذیری در ابعاد سیاسی و مدیریتی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و زیست‌محیطی از آزمون anova استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد این آزمون در سطح اطمینان بالای 95 درصد و (0.000 =sig) معنا‌دار است. به عبارتی می‌توان گفت حداقل میانگین یکی از ابعاد زیست‌پذیری با سایر ابعاد اختلاف معنا‌داری دارد. برای بررسی دقیق‌تر از آزمون تعقیبی دانکن استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد ابعاد سیاسی، مدیریتی و ابعاد اقتصادی به‌ترتیب با میانگین‌های 2.79 و 2.93 با کمترین امتیاز و ابعاد زیست‌محیطی و ابعاد اجتماعی، فرهنگی با میانگین 3.19 و 3.22 در وضعیت مناسب‌تری از ابعاد مدیریتی و اقتصادی قرار گرفته‌اند؛ بدین معنا که کیش از نظر اجتماعی و زیست‌محیطی هنوز قابلیت زندگی دارد، اما از نظر مدیریتی و اقتصادی در وضعیت مناسبی قرار ندارد. با توجه به منفی‌بودن اختلاف میانگین و توزیع فراوانی داده‌ها نتایج آزمون t نشان می‌دهد که درمجموع شاخص‌های زیست‌پذیری جزیره‌ کیش در سطح مطلوبی نیستند.

Evaluating and analyzing the Effective Factors on the urban livability of Kish Island

The rate of urban livability is directly related to urban services, population density, spatial identity, the presence of green space, the economic status of residents and the accessibility of urban facilities and infrastructure. Accordingly, indicators and criteria for measuring the urban livability of the cities are introduced. The purpose of this research is to identify the effective indicators in urban planning and development with a sustainable development approach in order to assess Kish Island’s livability.The sample size of this research includes 54 officials and experts in tourism, urban planning and development of Kish Free Zone Organization, and professors and experts of other fields related to urban and tourism. The results of the questionnaires were calculated using SPSS software and Ttest. ANOVA test was used to study and compare the quality of life sustainability indicators in political, managerial, social and cultural, economic and environmental dimensions. The results show that this test is significant at a high level of 99% and (sig = 0/000). In other words, it can be said that the minimum mean of one of the dimensions of survival with other dimensions has a significant difference. Duncan’s post hoc test was used to check the accuracy. The results show that the political, managerial and economic dimensions are respectively 2.4932 and 2.9342, with the lowest score, and the environmental and social dimensions, cultural, with a mean of 3.1914 and 3.2242 respectively, is in a better position. .