سنجش پایداری و ارزش زیبایی‌شناسی چشم‌انداز (Lav) در فضاهای سبز شهری (مطالعۀ موردی: منطقۀ 22 تهران)

وقتی از زیبایی‌شناسی صحبت می‌کنیم، به‌‌دنبال ابعاد عمیق چشم‌انداز جغرافیایی هستیم. رویکرد اساسی nwhs حفظ طبیعت در کنار نشان‌دادن زیبایی‌شناسی چشم‌اندازهای طبیعی است. مفهوم پایداری اکولوژیکی نیز محصول زیبایی‌شناسی بصری، جغرافیا و بوم‌شناسی است. هدف این پژوهش، ارزیابی توصیفی و عینی (برای شاخص‌های nwhs و اکولوژیکی) و ادراکی (ترجیحات عموم) فضاهای سبز شهری است. این پژوهش کلی‌نگر و جامع و شامل ادغام دو روش کمی و کیفی است. بدین‌ترتیب ابتدا پیشینه‌ مربوط به خدمات فرهنگی اکوسیستم، چشم‌انداز و برنامه‌ریزی محیط‌زیست و پایداری در چشم‌انداز فضاهای سبز بررسی شده است تا شاخص‌های مورد نیاز برای ارزش زیبایی‌شناسی چشم‌انداز استخراج شود. با جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل آن‌ها، تخمین دقیق حجم نمونه به روش نمونه‌گیری مکانی (سطحی) که کاملاً جغرافیایی است صورت گرفته و 150 پرسشنامه در 17 نقطه برای سنجش معیار ترجیحات عموم توزیع شده است. معیار nwhs با ضریب 0.274 و اکولوژیکی با ضریب 0.422 و ترجیحات عموم (تجربه‌ مشاهده‌کنندگان) با ضریب 0.304 از نظر تاثیرگذاری بر زیبایی‌شناسی چشم‌انداز منطقه در رده‌های اول تا سوم قرار دارند. هسته‌ اصلی باغ گیاه‌شناسی ایران، نیمه‌ شرقی پارک جنگلی چیتگر، نیمه‌ شمالی پارک خرگوش‌دره و مجتمع آزادی، نیمه‌ شرقی آبشار تهران و بخش مرکزی پارک جوانمردان، بیشترین ارزش زیبایی‌شناختی را در منطقه دارند. این مناطق 39 درصد از کل محدوده‌ سبز را تشکیل می‌دهند. 28 درصد از فضاهای سبز نیز از نظر زیبایی‌شناختی متوسط تا خوب است. پارک جنگلی وردآورد، لتمال ‌کن و نیمه‌ غربی آبشار تهران با 33 درصد کمترین ارزش زیبایی‌شناسی را دارند. اگرچه زیبایی‌شناسی فرایندی جامع است، تاکید بر تعدادی از شاخص‌ها دشوار است و ممکن است در مطالعات مختلف نتایج متفاوتی به‌همراه داشته باشد. همچنین چالش اصلی این است که زیبایی‌شناسی نگرانی اصلی پژوهشگران و نظریه‌پردازان شهری نیست.

Assessment of Sustainability and Landscape Aesthetic Value (LAV) in Urban Green Spaces. The case of Tehran, District 22

The basic approach of NWHS is to preserve nature alongside the aesthetic representation of natural landscapes. The concept of ecological sustainability is also the product of visual aesthetics, geography, and ecology. The purpose of this study is to provide a descriptive and objective assessment (for NWHS and Ecological indices) and perceptual (Viewing Experience) of urban green spaces. This is holistic and comprehensive research and a combination of both quantitative and qualitative methods. We first examined the literature on cultural ecosystem services, landscape and environmental issues, and sustainability in the landscape of green spaces to extract the indices needed for the value of landscape aesthetics. By collecting information and questionnaires and analyzing them, an accurate estimation of sample size was done by geographical proportional sampling method and 150 questionnaires in 17 points for measuring criteria. Ecological criteria with a score of 0.422 and viewing experience with a score of 0.304 and NWHS with a score of 0.274 were ranked first to third in influencing the landscape aesthetics of the study area. The most aesthetic value is the central core of the National Botanical Garden , Chitgar ,Khargoush Dareh and Azadi , the eastern half of Tehran Waterfall (especially the northeast) and the central part of Javanmardan.Finally, it should be noted that although aesthetics is a comprehensive process, it is difficult to emphasize a number of indicators and may yield different results in different studies. Also, the main challenge is those aesthetics are not the main concern of urban researchers and theorists