نقش فعالیت‌های گردشگری در توسعۀ خدمات فرهنگی اکوسیستم‌های شهری (مطالعۀ موردی: منطقۀ 3 شهر اصفهان)

خدمات فرهنگی اکوسیستم، مزایایی غیرمادی است که انسان از ارتباط با محیط به‌دست می‌آورد؛ بدین‌گونه که انسان ابتدا براساس فرهنگ خود محیط را درک و سپس مزایای مذکور را از آن دریافت می‌کند، اما در حال حاضر به‌دلیل توسعه‌ سریع، نامناسب و کمتر برنامه‌ریزی‌شده، در بیشتر شهرهای کشور از جمله اصفهان، خدمات فرهنگی دریافتی مردم در معرض خطر قرار دارد. از آنجا که گردشگری یکی از فعالیت‌های موثر بر فرهنگ، مزایا و خدمات آن است، هدف پژوهش حاضر تعیین میزان تاثیرگذاری عملکرد و فعالیت‌های گردشگری بر توسعه‌ خدمات فرهنگی اکوسیستم (ces) در منطقه‌ تاریخی شهر اصفهان (منطقه‌ 3) است. داده‌های استفاده‌شده از روش‌های کتابخانه‌ای و میدانی (پرسشنامه) جمع‌آوری و برای تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری در محیط نرم‌افزار lisrel استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که درمجموع، فعالیت‌های گردشگری در توسعه‌ ces در منطقه‌ 3 شهر اصفهان نقش موثری داشته است؛ البته این تاثیر در ابعاد مختلف یکسان نیست و مولفه‌های خدمات فرهنگی اکوسیستم (ces) یعنی حس مکان، تنوع فرهنگی، روابط اجتماعی، ارزش‌های زیباشناختی و سیستم دانش و ارزش‌های آموزشی با درجات متفاوت متاثر از فعالیت‌ها و فرایندهای گردشگری هستند. در میان شاخص‌های نامبرده، قوی‌ترین تاثیرپذیری به مولفه‌ ارزش‌های زیباشناختی و ضعیف‌ترین تاثیرپذیری به مولفه‌ سیستم دانش و ارزش‌های آموزشی تعلق دارد.

Assessing the role of tourism activities in Cultural ecosystem services (CES) development (Case study: District 3 of Isfahan)

Cultural Ecosystem Services are nonmaterial benefits people obtain from ecosystems. CES are connected to human health and wellbeing and cannot be out sourced , they are provided by linkages between people and the environment they live in. Todays with the unfavorable development and rapid growth of Isfahan as the third largest city in the country without the necessary infrastructure, in addition, the age of modernity and the capitalist world and the process of modernization, is no longer conceptualized by pure urban culture. So, obtaining cultural ecosystem services by people are becoming endangered. With direct relation between tourism and culture, this study target to identify wether tourism had able to develop cultural ecosystem services in Isfahan, district 3. In this research, library studies were used to collect data and information, as well as field studies including interviews and a researchermade questionnaire. The questionnaire was designed in two ways: the statistical population of this study included experts in tourism and urban planning and citizens of Isfahan region 3 (n = 383). Validity was confirmed by the views of professors and experts, and reliability was also confirmed with a Cronbach’s alpha of 0.93. Then statistical software such as LISREL and SPSS were used for analysis. It is worth noting that the results show that there is a significant relationship between tourism and cultural services in Isfahan region 3 (standard coefficient = 0.43 and T =7.27) and 20% of cultural services changes due to tourism.