تحلیل مولفه‌های تبیین‌کننده حکمروایی شهری دانش‌بنیان (مطالعه‌ای در کلان‌شهر تبریز)

مطالعه حاضر با هدف تحلیل و پیش‌بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری دانش‌بنیان در مدیریت شهری تبریز انجام شده است. هدف فرعی این پژوهش ارزیابی میزان اولویت کاربست شاخص‌های حکمروایی شهری دانش‌بنیان و میزان پیش‌بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری از سوی این شاخص‌ها در مدیریت شهری تبریز است. به‌منظور گردآوری داده‌های توصیفی پژوهش از روش اسنادی با مراجعه به منابع نظری مرجع و معتبر استفاده شده و گردآوری داده‌های تحلیلی نیز به روش پیمایشی و به‌کمک ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. بدین‌منظور به روش دلفی و هدفمند از دیدگاه‌های 50 کارشناس و خبره مرتبط با موضوع پژوهش برای جمع‌آوری داده‌های کمی و ارزش‌گذاری‌شده در راستای متغیرهای تبیین‌کننده پژوهش استفاده شده است. ابزار پژوهش برای پیشبرد اهداف و پرسش‌های پژوهش در قالب اولویت‌های برنامه‌ریزی برای کاربست حکمروایی شهری دانش‌بنیان در کلان‌شهر تبریز، مدل تصمیم‌گیری چندمعیاره تاپسیس فازی (ftopsis) و به‌منظور پیش‌بینی روند تحقق‌پذیری حکمروایی شهری دانش‌بنیان در کلان‌شهر تبریز مدل تحلیل تشخیص (discriminant analyze) است. براساس نتایج پژوهش، شاخص «خلق دانش» با میزان شاخص شباهت 0.350 در شرایط نامناسبی است؛ از این‌رو اولویت بیشتری برای بهبود وضعیت در فرایند مدیریت شهری تبریز از دیدگاه کارشناسان دارد. علاوه‌براین نتایج آماره تاییدی تحلیل تشخیص نشان می‌دهد براساس آماره واریانس تبیینی، داده‌ها یا مولفه‌های واردشده به مدل پژوهش به میزان 0.88 کیفیت داده‌ها را تبیین می‌کنند که این رقم میزان قابل‌اتکایی است. نکته بعد این است که نتایج میزان پیش‌بینی تحقق‌پذیری مولفه‌ها در مدیریت شهری تبریز رضایت‌بخش نیست. دلیل این مسئله، پایین‌بودن این میزان از 0.5 است که نیمی از درصد پیش‌بینی کلی محسوب می‌ِشود. حتی مناسب‌ترین شاخص، یعنی «به‌روزرسانی و طبقه‌بندی دانش» در این زمینه نیز از این میزان مبنا فاصله دارد. همچنین براساس نتایج مدل تحلیل تشخیص، شاخص «به‌روزرسانی و طبقه‌بندی دانش» با میزان 0.025 لامبدای ویلکز و میزان پیش‌بینی کلی 0.392 بهتر از بقیه شاخص‌ها شرایط تحقق رویکرد حکمروایی شهری دانش‌بنیان را در فرایند مدیریت شهری تبریز پیش‌بینی می‌کند.