سنجش میزان رضایت‌مندی ساکنان شهری از وضعیت مبلمان شهری (مطالعۀ موردی: مناطق پنج‌گانۀ شهر زاهدان)

هدف اصلی برنامه‌ریزی شهری ارتقای کیفیت زندگی و ایجاد محیطی آرام و جذاب برای شهروندان است. در این میان، مبلمان شهری یکی از مهم‌ترین عناصر محیط شهری است که به شکلی وسیع با مفهوم امکانات زندگی، رفاه و روابط اجتماعی مرتبط می‌شود و می‌تواند بسترساز تقویت کیفیت زندگی شهروندان باشد. با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش مولفه‌های مبلمان شهری (کیفیت محیط، جانمایی صحیح مبلمان، تناسب و زیبایی و ساختار ناموزون شهری) و تاثیر آن بر سطح رضایت‌مندی شهروندان شهر زاهدان بررسی و تحلیل شده است. پژوهش حاضر توصیفیتحلیلی و کاربردی است که داده‌های آن به‌کمک مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی (ابزار پرسشنامه) گردآوری شده است. جامعه آماری آن نیز شامل ساکنان شهر زاهدان در سال 1395 (587.730 نفر) است. همچنین حجم نمونه با فرمول کوکران، 323 نفر محاسبه شده و به روش تصادفی ساده برحسب جمعیت مناطق توزیع شده است. به‌منظور حصول تصویر کلی سطح ارزیابی شهروندان از مولفه‌های چهارگانه مبلمان شهری، از آزمون t تک‌نمونه‌ای استفاده شد. برای بررسی ارتباط متقابل عامل‌های مبلمان شهری و شاخص رضایت‌مندی نیز محاسبه ضریب هم‌بستگی پیرسون برای هر زوج از عامل‌ها و شاخص رضایت‌مندی صورت گرفت. براساس نتایج مطالعه، میانگین عددی عامل‌های چهارگانه مبلمان شهری پایین‌تر از میانگین مفروض آزمون (عدد 3) است. همچنین رابطه معنادار مثبتی میان عوامل مبلمان شهری و شاخص رضایت‌مندی وجود دارد. در پایان به‌منظور سطح‌بندی مناطق پنج‌گانه شهر زاهدان از نظر مولفه‌های رضایت از مبلمان شهری و تعیین مطلوب‌ترین منطقه، از مدل ویکور استفاده شد که نتایج آن نشان می‌دهد مناطق 1 و 3 شهر زاهدان با ضریب 036/0 و 000/1 به‌ترتیب در بهترین و بدترین وضعیت از نظر شاخص‌های مبلمان شهری قرار دارند.