امکان‌سنجی کاربرد مدل حکمروایی شهری مشارکتی در سطح واحد همسایگی (برنامۀ nbn) در تبریز (مطالعۀ موردی: منطقۀ 2)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
روستایی شهریور ,اندستا فروغ
|
|
منبع
|
پژوهش هاي جغرافياي برنامه ريزي شهري - 1397 - دوره : 6 - شماره : 4 - صفحه:675 -694
|
|
چکیده
|
ساختارهای سلسله‌مراتبی که به‌عنوان «رویکرد سنتی» شناخته می‌شوند، ظرفیت لازم را برای استفاده مطلوب از ظرفیت‌های محلی و ایجاد محیطی با کیفیت بالا ندارند؛ از این‌رو لازم است ساختاری غیرمتمرکز و مشارکتی در الگوی اداره امور شهر ایجاد شود تا حکمروایی خوب شهری نیز یکی از پایدارترین شیوه‌های اعمال مدیریت شهری به‌شمار بیاید. براین‌اساس، nbn با اصطلاح «همسایه‌ها، محیط پیرامون همسایگی خود را می‌سازند» یکی از موفق‌ترین برنامه‌ها در زمینه حکمروایی خوب شهری طی ده سال گذشته در شهر روچستر نیویورک است. در این برنامه، همه شهروندان سعی دارند تا محیط زندگی اطراف خود را ساماندهی کنند. هدف پژوهش توصیفیتحلیلی حاضر امکان‌سنجی کاربرد مدل حکمروایی شهری مشارکتی در سطح واحد همسایگی (برنامه nbn) در منطقه 2 کلان‌شهر تبریز است. جامعه آماری براساس فرمول کوکران 382 نفر است. به‌منظور گردآوری اطلاعات نیز از پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل آن از روش تحلیل راهبردی swot استفاده شده است. براساس تحلیل عوامل درونی و بیرونی، امکان کاربرد برنامه nbn در منطقه 2 کلان‌شهر تبریز وجود ندارد و وضعیت این منطقه در زمینه اجرای این برنامه در گروه تدافعی wt قرار دارد؛ یعنی باید به کاهش نقاط ضعف و جلوگیری از تهدیدات در منطقه پرداخته شود. پس از تدوین راهبردهای چهارگانه و ماتریس کمی برنامه‌ریزی راهبردی (qspm) برای اولویت‌دهی به راهبردهای wt، «رفع هرگونه فضای جبری از سوی متولیان و مدیران امور شهری و کمک به ایجاد فضای تعاملی» اولویت اول محسوب می‌شود.
|
|
کلیدواژه
|
برنامه nbn، تحلیل swot، حکمروایی خوب شهری، منطقه 2 کلان‌شهر تبریز
|
|
آدرس
|
دانشگاه تبریز, گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری, ایران, دانشگاه تبریز, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|