تحلیل پدیدۀ ترس از جرم در الگوهای جابه‌جایی روزمرۀ زنان (مطالعۀ موردی: منطقۀ 6 شهرداری تهران)

در عصر حاضر که تحرک و جابه‌جایی در شهر بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره شهروندان است، احساس ترس از به‌خطر‌افتادن امنیت فردی در محیط‌های حمل‌ونقل به تجربه روزانه بسیاری از افراد به‌ویژه شهروندان زن بدل شده است. ترس از جرم پدیده‌ای پیچیده، غیرملموس و چندلایه است که وجود و تداوم آن می‌تواند در تجربه‌های جابه‌جایی افراد سبب محرومیت فضایی و به‌تبع آن محرومیت اجتماعی گسترده برای گروه‌های آسیب‌پذیر در دستیابی به امکانات و فرصت‌های ارائه‌شده در شهر شود. براین‌اساس پژوهش کمی حاضر به‌دنبال بررسی انواع الگوهای جابه‌جایی زنان و ترس برخاسته از این الگوها هنگام جابه‌جایی در منطقه 6 شهرداری تهران است؛ از این‌رو براساس نمونه‌گیری تصادفی، 320 نفر از زنان ساکن در منطقه مورد پژوهش، حجم نمونه را تشکیل داده‌اند. نتایج نشان می‌دهد 95 درصد پاسخ‌دهندگان پس از تاریکی، هنگام جابه‌جایی احساس ترس می‌کنند که میزان این ترس در 52 درصد آن‌ها فراتر از حد متوسط و در میان زنان جوان مجرد بیش از سایر گروه‌هاست. بیشترین میزان ترس در انواع الگوهای جابه‌جایی متعلق به جابه‌جایی افراد پیاده در مقایسه با سواره و موتوری، حمل‌ونقل همگانی در مقایسه با حمل‌ونقل خصوصی، سفر مستقل در مقایسه با سفرهای مشایعت‌شده و مراجعه به مقصد از پیش ناشناخته است.

Analysis of Fear of Crime in Women’s daily Mobility patterns (The Case Study of Municipality District 6)

Introduction: Nowadays mobility and commuting in the city is an integral part of everyday life of citizens, the fear of endangering personal safety in transportation environment has become a daily experience of many people especially female citizens. Fear of crime is a complicated, intangible and multilayered phenomenon that its existence and continuity in people’s experiences can lead to spatial deprivation and consequently, widespread social exclusion for vulnerable groups especially women in accessing and facilities and offered opportunities by the city. Methodology: Accordingly, the present study seeks to understand the various patterns of women’s mobility result from such patterns at the time of mobility in district 6 of Tehran. Method of this paper is quantitative and is based on random sampling of 320 people from women resident in the study area constitute the sample size. Results and discussion: The results show that 95% of respondents feel afraid when they go to the darkness that their fears are more than average in 52% of them, and among single young women it was more than other groups. most fears in mobility patterns belong to pedestrian’s mobility compared to riding and motoring , public transportation compared to private options, independent mobility compared to all sorts of trips and going back to destination is preunknown.