ارزیابی کیفیت نورپردازی پیاده‌روها و تاثیر آن بر امنیت ادراک‌شدۀ شهروندان (مطالعۀ موردی: منطقۀ گردشگری شورابیل)

یکی از نیازهای اساسی انسان‌ها احساس امنیت و ایمنی است. حتی در عصر حاضر نیز که در مقایسه با دوره‌های قبل عصر فناوری محسوب می‌شود، بیشتر مباحث مطرح در روزنامه‌ها، اخبار رادیو و تلویزیون و سایر منابع اطلاعاتی به‌گونه‌ای بر محور امنیت قرار دارد. در جامعه مدرن امروز نورپردازی فضای شهری به‌طور اعم و پیاده‌روها به‌طور اخص، به نیازی متداول مبدل شده است. بهبود کیفیت و کمیت نورپردازی فضاهای پیاده یکی از مهم‌ترین و قابل‌اتکاترین راهبردها برای طراحی محیط به‌منظور کاهش وقوع جرم و درنهایت بهبود حس امنیت در فضاهای عمومی به‌شمار می‌رود. هدف تحقیق حاضر بررسی کیفیت نورپردازی پیاده‌روها در محدوده منطقه گردشگری شورابیل در شهر اردبیل است. روش تحقیق توصیفیتحلیلی و بر توزیع پرسشنامه محقق ساخته (پیمایش) و نوع تحقیق کاربردی مبتنی است. جامعه آماری نیز شامل شهروندانی است که در ساعات شبانه این منطقه را برای پیاده‌روی انتخاب می‌کنند. حجم نمونه براساس جدول مورگان 148 نفر است و پرسشنامه‌ها با روش نمونه‌گیری هدفمند توزیع شده است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss22 انجام شده و برای تحلیل فرضیات از آزمون‌های ناپارامتری فریدمن (تحلیل واریانس دوطرفه)، همچنین آزمون‌های یومن وایت‌نی، 2x تک‌متغیره، همبستگی تاویبی‌کندال و کروسکال والیس استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد ویژگی‌های محیطی پیاده‌روها شامل یکنواختی نورپردازی، قابلیت تشخیص چهره در شب و اختفا بر میزان امنیت ادراک‌شده موثر است؛ به عبارتی میزان امنیت با توجه به این ویژگی‌ها، تفاوت آماری معناداری دارد (0.05>p). بین روشنایی ادراک‌شده شبانه و امنیت ادراک‌شده، بین میزان آشنایی مردم با منطقه و میزان امنیت ادراک‌شده و بین دفاع‌پذیری ادراک‌شده و میزان امنیت رابطه آماری معناداری وجود دارد (0.000=sig).