فضای شهری هیبریدی و پدیده شهروند دایکاتومی در قرن بیست و یکمنمونه مورد مطالعه: شهر تهران

اهداف و زمینه‌ها: امروزه فناوری به‌عنوان جز جدایی‌ناپذیر از زندگی، شهرها را تحت‌ تاثیر تغییراتی بنیادین و کارکردی قرارداده و به نوعی ویژگی نوین آنها در قرن بیست‌ویکم شناخته می‌شود. این دگرگونی‌ها فضای زندگی را دوگانه و به تبع آن شهروندانی با‌ رفتاری متفاوت را به‌وجود آورده‌ است. به بیان دیگر فضای شهری هیبریدی، شهروند دایکاتومی با عملکرد دوگانه واقعیمجازی را خلق کرده است. این پژوهش به دوگانگی فضاییعملکردی شهروندان در شهر تهران به واسطه دنیای مجازی و دنیای واقعی می‌پردازد.روش‌شناسی: پژوهش از نظر ماهیت و هدف، کیفی و کاربردی است. جمع آوری داده‌ها علاوه بر مطالعات میدانی و اسنادی، از طریق پرسشنامه آنلاین به صورت تصادفی ساده صورت گرفته است. از آنجا که جامعه مورد مطالعه شهر تهران از نظر محدوده و جمعیت برای این پژوهش نامحدود بوده در نتیجه تعداد نمونه بر اساس فرمول کوهن 559 عدد تعیین گردید که جهت اطمینان بیشتر 660 پرسشنامه از 22 منطقه تکمیل شده‌است. روایی پرسشنامه از طریق 35 عدد پرسشنامه آزمون و پایایی بر اساس آلفای کرونباخ سنجیده شد. یافته‌ها: همبستگی و رابطه معناداری میان متغیرهای پژوهش وجود دارد؛ ارتباط تعاملات اجتماعی و کالبد شهری اولویت بیشتری نسبت به فناوری دارند در نتیجه همین امر تاکیدی بر تعامل شهروند با شهر در عصر فناوری است؛ به عبارت دیگر فناوری نقش حلقه واسط و تسهیل‌گر ارتباطی را بازی می‌کند.نتیجه‌گیری: بررسی‌ها نشان می‌دهد که از تعامل متقابل سه عنصر اصلی شهر(کالبد)، شهروند و فناوری، پدیده شهروند دایکاتومی و فضای هیبریدی در تهران رو به فزونی است.

Hybrid Urban Space and the Dichotomous Citizen Phenomenon in the 21st century; Case Study: Tehran

Purpose: Technology has influenced cities to undertake fundamental functional changes and be recognized as a new appearance in the 21st century. These deviations have created a dual living space and citizens with varied behaviors. In other words, the hybrid urban space had shaped the citizen dichotomy with dual realvirtual function. This study is focused on the spatialfunctional duality of citizens in Tehran through the virtual and the real world.Method: Method was qualitative applied research in nature and purpose. Data collection was completed via simple random questionnaire and field documentation. Population was all residents of Tehran and sample consist of 559 people determined by Cohen #39;s formula from 22 regions. Validity of the instrument was measured through 35 questionnaire and reliability was based on Cronbach #39;s alpha.Findings: There is a significant correlation between research variables. The relation of social interactions and the urban body takes precedence over technology. Consequently, this is an emphasis on citizen interaction with the city in the age of technology. In other words, technology plays the role of interface and communication facilitator.Discussion and Conclusion: Result display that by the interaction of three main elements: city (physical context/body), citizen and technology the phenomenon of dichotomous citizen and hybrid space in Tehran is increasing