نقش مولفه‌های سرمایه روانشناختی (امید، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی) و جهت‌گیری اهداف پیشرفت در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان

هدف: پژوهش حاضر پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر پایه مولفه های سرمایه روانشناختی (امید، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی) و جهت گیری اهداف پیشرفت بود. روش: روش پژوهش به شیوه همبستگی و با هدف پیش بینی بود. به همین منظور از بین دانشجویان (کارشناسی و کارشناسی‌ارشد) دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول در سال تحصیلی 94-95 تعداد 375 نفر (175 زن و 250 مرد) به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس اهمال کاری (لی، 1986)؛ پرسشنامه اهداف پیشرفت (الیوت و مک گریگور، 2001) و برای چهار مولفه های سرمایه روان شناختی از مقیاس امیدواری گرایشی بزرگسالان، آزمون تجدید نظر شده جهت گیری زندگی، مقیاس تاب آوری و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اهمال کاری تحصیلی با چهار مولفه سرمایه روان شناختی و جهت گیری اهداف تسلطگرایش رابطه منفی و معنی دار و با جهت گیری اهداف عملکردگرایش و عملکرداجتناب و تسلطاجتناب رابطه مثبت و معنی دار داشته (05/0> p)، و از بین متغیرهای پژوهش، مولفه خودکارآمدی، هدف عملکردگرایش، تسلطگرایش، عملکرد اجتناب و مولفه امیدواری 33 درصد از واریانس اهمال کاری تحصیلی را تبیین کردند. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که مولفه های سرمایه روان شناختی و جهت گیری اهداف پیشرفت از متغیرهای مهم و مرتبط با اهمال کاری تحصیلی دانشجویان هستند.