اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش تعلل‌ ورزی تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش تعلل ورزی تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش: این پژوهش به شیوه ی آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش‌آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص کلاس پنجم ابتدایی تشکیل دادند که در سال تحصیلی 9493 در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 دانش‌آموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص بودند که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمع‌آوری داده ها از آزمون ریاضی کی مت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه‌ تعلل ورزی تحصیلی و مصاحبه تشخیصی بر اساس dsm5 استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) توسط نرم‌افزار spss22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بر کاهش تعلل ورزی تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص موثر بوده است (001/0>p ). به‌عبارت‌دیگر نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد موجب کاهش تعلل ورزی تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری می‌شود.  نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان استنتاج کرد که شناسایی مشکلات روانی و هیجانی ناشی از اختلال یادگیری و پیامدهای آن و همچنین پذیرش آنها به‌جای اجتناب از آنها از سوی دانش‌آموزان می‌تواند مانع تعلل ورزی تحصیلی این دانش‌آموزان شود؛ بنابراین کاربرد درمان‌های نسل سوم شناختی رفتاری ازجمله درمان پذیرش و تعهد می‌تواند در کاهش بسیاری از اختلالات روان‌شناختی ازجمله اختلال یادگیری و پیامدهای منفی حاصل آن مانند تعلل ورزی تحصیلی موثر باشد.