اثر آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری بر باورهای خودکارآمدی و استرس تحصیلی

در پژوهش حاضر اثر برنامه آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس بر میزان خودکارآمدی و استرس تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. طرح پژوهش نیمه‌تجربی با پیش‌آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. نمونه شامل 26 نفر از دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر تهران بود. اعضای گروهها به وسیله پرسشنامه شادکامی آکسفورد(1989)، مقیاس خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) و پرسشنامه استرس تحصیلی لاکاو(2009) قبل و بعد از 10 جلسه آموزش گروهی مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش برنامه شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس توانسته بود، میانگین نمرات خودکارآمدی دانش‌آموزان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه، افزایش و میانگین نمرات آنها را در استرس تحصیلی در مقایسه با دانش آموزان گروه گواه، کاهش دهد. براساس نتایج آزمون t وابسته، بین میانگین نمرات خودکارآمدی و استرس تحصیلی پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش پس از گذشت 3 هفته از آموزش، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. بنابراین، آموزش برنامه شادکامی فوردایس ضمن افزایش احساس شادکامی دانش آموزان بر افزایش خودکارآمدی عمومی و کاهش استرس مربوط به فعالیت های تحصیلی تاثیر معنی‌داری دارد.

The effect of happiness cognitive-behavioral training on self-efficacy beliefs and academic stress

In current research the effect of Fordyce happiness cognitivebehavioral training on selfefficacy beliefs and academic stress between the 2nd grade girl students of Tehran high schools have been studied. The design of research was a quasiexperimental design with pretest and posttest together with control group. The sles included 26 2nd grade girl students, studying at high school at District 10, city of Tehran. Group members were evaluated before and after 10 group training sessions using Oxford happiness inventory (1989), Sherer, Maddux (1982) selfefficacy scale and Lakaev (2009) academic stress response scale used for this purpose. The data were analyzed by covariance analysis ANCOVA and pairedsles t test. The findings showed that Fordyce happiness cognitivebehavioral training could increase the average selfefficacy scores of the students of experimental group in comparison with control group and decrease the average of their scores in academic stress in comparison with the students of group control. Under the results of pairedsles ttest, there was no significant difference between selfefficacy and academic stress average scores of posttest and followingup of experimental group after passing 3 weeks of training. Thus, in addition to increasing the sense of happiness between students, Fordyce happiness training plan has meaningful effect on increasing the selfefficacy beliefs and decreasing the stress related to academic activities.