اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان: نقش پیش‌بین عوامل جمعیتی و روانشناختی

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان بر اساس عوامل جمعیتی، هوش هیجانی، خودکارآمدی و خودارزیابی تحصیلی انجام گرفت. روش: در یک مطالعه ی توصیفی همبستگی، 280 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انتخاب گردیدند و به پرسشنامه جمعیت شناختی، مقیاس اهمال‌کاری توکمن (tps)، مقیاس هوش هیجانی شات (seis)، مقیاس خودکارآمدی عمومی (gses) و پرسشنامه خودارزیابی تحصیلی پاسخ دادند. همبستگی و رگرسیون خطی چندگانه به روش گام‌به‌گام با نرم‌افزار spss19 برای تحلیل داده‌ها به کار رفت. یافته ها: طبق نتایج سه متغیر خودکارآمدی، خودارزیابی تحصیلی و سطح تحصیلات نقش معناداری در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی داشتند و قادر بودند 36/0 تغییرات مربوط به اهمال‌کاری تحصیلی را در این نمونه پژوهشی پیش‌بینی کنند (001/0p<). در این تحلیل رگرسیونی، هوش هیجانی سهم معناداری در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی نداشت (05/0

The Academic Procrastination in University Students: Predictive Role of Demographical and Psychological Factors

Objective: This study was performed for predicting academic procrastination in university student based on demographic factors, emotional intelligence, selfefficacy and academic selfappraisal. Method: In a correlational descriptive study, 280 participants among university students of Islamic Azad University, Tehran Research and Sciences Branch were selected by randomly stratified sling method and answered to Demographical Questionnaire, Tuckman Procrastination Scale (TPS), Schutte Emotional Intelligence Scale (SEIS), General SelfEfficacy Scale (GSES) and Academic Selfappraisal Questionnaire. Correlation and linear multiple regression in stepwise method was used for data analysis by SPSS19 software. Results: According to the results selfefficacy, academic selfappraisal and Scholastic level had significant role in predicting academic procrastination and capable for prediction of 0.36 variation of academic procrastination in this research sle (p<0.0001). In this regression analysis, the emotional intelligence didn’t had significant role in prediction of academic procrastination (P>0.05). Conclusion: Regarding with importance of selfefficacy, academic selfappraisal and Scholastic level in academic procrastination, reinforcing selfefficacy and improving academic selfappraisal skills in regard with bicategorical variable of scholastic level will has important role in elimination of academic procrastination.