مقایسه اثربخشی آموزش تاب‌ آوری و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر تاخیر در رضامندی و فرسودگی تحصیلی دانش ‌آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تاب‌آوری و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر تاخیر در رضامندی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان انجام گرفت.  روش: روش پژوهش، آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعة آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایۀ یازدهم شهر بهبهان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. از جامعه فوق 75 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و سپس به‌طور تصادفی در سه گروه 25 نفری (2 گروه آزمایشی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. آزمودنی‌های گروه‌های آزمایشی، برنامه‌های آموزش تاب‌آوری گیلهام و همکاران (1990) و آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ (1999) را طی 12 جلسۀ 60 دقیقه‌ای دریافت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ تاخیر در رضامندی تحصیلی بیمبنتی و کارابنیک (1998) و سیاهه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (2007) بود. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که آموزش تاب‌آوری در مقایسه با آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی به‌طور معنی‌داری تاثیر بیشتری بر تاخیر در رضامندی تحصیلی دانش‌آموزان داشت (0.001=p)، درحالی‌که میان این دو روش آموزشی از لحاظ تاثیر بر فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، می‌توان گفت که هر دو روش آموزش تاب‌آوری و آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی می‌توانند موجب کاهش فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان شوند. اگرچه، در جهت افزایش توانایی تاخیر در رضامندی تحصیلی روش آموزش تاب‌آوری بهتر عمل کرده و بیش از روش آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی می‌تواند باعث افزایش توانایی تاخیر در رضامندی تحصیلی دانش‌آموزان شود.

comparing the effectiveness of resilience and self-regulated learning strategies training on academic delay of gratification and academic burnout among students

objective: the aim of this study was to compare the effectiveness of resilience training and self-regulated learning strategies on academic delay of gratification and academic burnout among students.method: this study was the experimental pre-test-post-test with control group. the statistical population included all 11th grade male students in behbahan city in the academic year 2021-2022. from the above-mentioned population, 75 students were selected through multi-stage cluster random sampling method and then randomly replaced in three groups of 25 people (2 experimental groups and 1 control group). the subjects of the experimental groups received resilience training program (gillham et al, 1990) and self-regulated learning strategies (pentrich, 1999), during 12 sessions of 60 minutes. the research instruments were academic delay of gratification questionnaire (bembenutty karabenick, 1998) and academic burnout inventory (berso et al, 2007). multivariate covariance analysis was used for data analysis.results: the findings showed that resilience training compared to self-regulation learning strategies training had a significantly greater effect on the academic delay of gratification (p=0.001), while there was no significant difference between these two training methods in terms of the effect on students’ academic burnout.conclusions: based on the results of the present study, it can be said that both methods of teaching resilience and teaching self-regulated learning strategies can reduce the academic burnout of students. although, in order to increase the ability to delay in academic satisfaction, the resilience training method has worked better and more than the method of teaching self-regulation learning strategies, it can increase the ability to delay in academic satisfaction of students.