تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی چهار مولفه‌ای بر مهارت حل مساله دانشجویان

هدف: این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی چهارمولفه‌ ای بر مهارت حل مساله دانشجویان انجام شده است.روش: در این مطالعه از روش تحقیق شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌ آزمون و پس‌ آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. شرکت ‌کنندگان شامل 23 نفر از دانشجویان کارشناسی رشته علوم تربیتی– گرایش تکنولوژی آموزشی دانشگاه اراک، در سال تحصیلی 98-1397 بودند که به‌صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (11 نفر) جای گرفتند. یادگیرندگان در گروه آزمایش درس تولید محتوای الکترونیکی را براساس الگوی طراحی آموزشی چهار مولفه‌ ای گذراندند، درحالی‌که روش آموزش در گروه کنترل روش مرسوم بود. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه ‌ی حل مساله ‌ی هپنر و پترسون (1982) بود. برای تحلیل داده ‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته‌ ها: یافته ‌های آماری نشان داد که روش آموزشی مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی چهار مولفه‌ ای بر مهارت حل مساله ‌ی دانشجویان تاثیر نداشته است (0.05>p).نتیجه‌ گیری: در پرورش مهارت‌های حل مساله علاوه بر الگوها و روش‌های آموزشی عوامل دیگری نیز دخیل هستند که بایستی در فرایند آموزش مورد توجه قرار گیرند.

Effectiveness of Instruction Based on Four-Component Educational Design Model on Student’s Problem-Solving Skills

Objective: The aim of this study was to investigate the effect of a fourcomponent educational design model on problem solving skills of university students. Method: in this study a quasiexperimental research method with pretest and posttest design with control group was used. Participants in this study included 23 undergraduate students in the field of educational sciences educational technology major of Arak University, in the academic year 20192020, were chosen by convenience and purposive sampling and randomly assigned into two experimental groups, 12 and control. , 11 subjects. Learners in the experimental group took the course of electronic content production based on a fourcomponent educational design model, while the teaching method in the control group was the conventional method. The data collection tool was Hepner and Patterson (1982) problem solving questionnaire.  Analysis of covariance (Ancova) was used to analyze the data.Results:  Statistical findings showed that the instructional method based on the fourcomponent instructional design model had no significant effect on students’ problemsolving skills (p> 0.05).Conclusion: In addition to educational models and methods, there are other factors involved in developing problemsolving skills that should be considered in the educational process.