اثربخشی یادگیری سازگار با مغز بر یادگیری خودتنظیمی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول

هدف: مطالعات حاکی از این است که مغز انسان حاوی کاربردهای ویژه‌ای برای بهبود یادگیری بوده و معلمانی که تئوری‌های جدید آموزش مبتنی بر مغز را استفاده می‌کنند، تجارب یادگیری دانش‌آموزان را تا سطح بالایی افزایش می‌دهند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی یادگیری سازگار با مغز بر یادگیری خودتنظیمی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایه نهم مدارس متوسطه اول شهر ماکو در سال تحصیلی 98-1397 بود. نمونه‌ای به حجم 30 نفر (15 نفر برای گروه آزمایش و 15نفر برای گروه گواه) به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه  گمارده شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های درگیری تحصیلی (aes) و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (mslq) بود. اساس آموزش مبتنی بر یادگیری سازگار با مغز، پیاده‌سازی 12 اصل یادگیری مغزمحور کاین و همکاران (2005) بود که مجموعاً در 8 جلسه 50 دقیقه‌ای اجرا شد.  تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در برنامه spss انجام شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر یادگیری سازگار با مغز منجر به تفاوت معنی‌دار بین گروه‌ها در یادگیری خودتنظیمی به میزان 47 درصد و در درگیری تحصیلی به میزان 53 درصد شده است (0.05>p ). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، یادگیری سازگار با مغز منجر به افزایش میانگین نمرات شرکت‌کنندگان گروه آزمایش در یادگیری خودتنظیمی و درگیری تحصیلی نسبت به گروه گواه شده است. ازاین‌رو می‌توان مطرح کرد یادگیری سازگار با مغز بر یادگیری خودتنظیمی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان موثر است. به این صورت که در یک محیطی که سرشار از حضور مولفه‌های مغزمحور باشد یادگیری روند صعودی داشته و به اثرات مثبتی در نگرش، درگیری تحصیلی و خودتنظیمی دانش‌آموزان می‌انجامد.

The effectiveness of brain-compatible learning on self-regulated learning and academic engagement in secondary school students

Objective: Studies show that the human brain has special performance for improving learning, and teachers who use new theories of brainbased education, enhance students’ learning experiences to a high level. The aim of this study was to determine the effectiveness of braincompatible learning on selfregulated learning and academic engagement in secondary school students. Method: The present study was a quasiexperimental study with a pretestposttest design and a control group. The population of the study included all ninth grade male students of the junior high schools in Mako in the academic year 20192020.  Thirty sample (15 people for each group) was selected out of the total population through purposive sampling method and randomly assigned into experimental and control groups. Data collection tools included Academic Engagement Scale (AES) and Motivated Strategies for Learning Questionnaire (MSLQ). The training basis of braincompatible learning, was the implementation of 12 principles of brainbased learning by Caine et al (2005), which were performed in a total of 8 sessions of 50 minutes. Data analysis was performed using Analysis of Covariance (ANCOVA) in SPSS statistics. Results: Findings showed that brainbased education led to a significant difference between the groups, so that it showed a difference of 47% in selfregulated learning and 53% in academic engagement (p < 0.05). Conclusion: The results showed that braincompatible learning has led to an increase in the mean scores of experimental group in selfregulated learning and academic engagement, compared to the control group. Therefore, it can be argued that braincompatible learning is effective on students’ selfregulated learning and academic engagement. In an environment full of braincentered components, learning has an upward trend and leads to positive effects on students’ attitudes, academic engagement and selfregulation learning.