پیش‌بینی گرایش‌های اجتماعی مطلوب و خودکنترلی بر اساس حمایت اجتماعی و ویژگی‌های خلقی: نقش واسطه‌ای خودکارآمدی در تنظیم هیجان و شایستگی هیجانی – اجتماعی

هدف: این پژوهش پاسخی به نارسایی تحقیقات در زمینه‌ عوامل فردی و اجتماعی اثرگذار بر گرایش‌های اجتماعی مطلوب و خودکنترلی است. از این مطالعه پیش‌بینی خودکنترلی و نگرش اجتماعی مطلوب بر اساس ویژگی‌های خلقی و حمایت اجتماعی از طریق نقش واسطه‌ای شایستگی هیجانی اجتماعی و خودکارآمدی در تنظیم هیجان دانش‌آموزان دختر دبیرستانی بود. روش: روش تحقیق این مطالعه، همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. حجم نمونه 495 دانش‌آموز دوره متوسطه دوم به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه‌های خودکنترلی روزن بام (1980)، گرایش‌های مطلوب اجتماعی کارلو و راندال (2003)، خلق‌وخوی بروم (2007)، حمایت اجتماعی واکس و همکاران (1986)، خودکارآمدی در تنظیم هیجان کاپرارا و همکاران (2008)، شایستگی هیجانی اجتماعی دانش‌آموزان زو و ای (2012) استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آماری مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: با در نظر گرفتن شاخص‌های به‌دست‌آمده و مقادیر قابل‌قبول برای کفایت مدل، قابل‌قبول بودن مدل تضمین شد. بر اساس مدل ارائه‌شده در این مطالعه، متغیر خودکنترلی 0.63=r^2 و متغیر گرایش‌های اجتماعی مطلوب 0.48=r^2 توضیح داده شد. نتیجه‌گیری: شایستگی هیجانی اجتماعی، گرایش‌های مطلوب اجتماعی و خودکنترلی را تقویت می‌کند، بنابراین توجه تعلیم‌و‌تربیت باید به پرورش شایستگی‌های دانش آموزان به‌ویژه در بعد هیجانی اجتماعی معطوف باشد.

Predicting desirable social tendencies and self-control based on social support and mood characteristics: Mediation role of self-efficacy in emotion regulation and emotional-social competence

Introduction: This study is a response to the inadequacy of research on individual and social factors affecting desirable social tendencies and selfcontrol. The aim of this study was to predict selfcontrol and desirable social attitudes based on mood characteristics and social support through the mediating role of social emotional competence and selfefficacy in regulating the emotions of female high school students. Method: The research method of this study is correlation of structural equations. The sample size of 495 secondary school students was selected by cluster random sampling. To collect data from Rosenbaum (1980) selfcontrol questionnaire, Carlo and Randall (2003), Moody Brom (2007), Wax et al. (1986), Selfefficacy in emotion regulation of Caprara et al. (2008), Social emotional competence of students Zhu and E (2012) were used. In order to analyze the data, statistical methods of structural equation modeling were used. Results: By considering the obtained indicators and acceptable values for the adequacy of the model, the acceptability of the model was guaranteed. Based on the model presented in this study, the selfcontrol variable R2 = 0/63 and the variable of desirable social tendencies R2 = 0/48 were explained. Conclusion: Social emotional competence strengthens desirable social tendencies and selfcontrol. Therefore, education should be focused on cultivating students’ competencies, especially in the social emotional dimension.