مقایسه تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و کمک‌خواهی در افزایش اشتیاق و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان اهمال‌کار

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و کمک خواهی در افزایش اشتیاق و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان اهمال کار انجام شد. روش: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مدارس غیرانتفاعی پسرانه شاخه نظری پایه دوم دوره متوسطه دوم نواحی یک و دو شهر رشت (به تعداد 29 مدرسه و 593 دانش‌آموز) در سال تحصیلی 98-1397 بود که از بین آن ها تعداد 60 نفر دانش‌آموز اهمال کار از طریق پرسشنامه اهمال کاری سولومون و راث بلوم (2013) به‌صورت تصادفی ساده انتخاب و به‌صورت تصادفی به 3 گروه 20 نفری (2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل) تقسیم شدند. پرسشنامه های اشتیاق تحصیلی اسچافلی و همکاران (2002) و سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1391) را همه آزمودنی های سه گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. سپس یکی از گروه های آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش راهبرد یادگیری کمک خواهی و گروه آزمایش دیگر نیز به‌مدت 15 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش راهبرد یادگیری خودتنظیمی قرار گرفتند. در حالی که در طول این مدت گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون آمار استنباطی تحلیل چندمتغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و کمک خواهی سبب افزایش اشتیاق تحصیلی دانش آموزان اهمال کار شد. آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و کمک خواهی سبب افزایش سرزندگی تحصیلی دانش آموزان اهمال کار شد. از طرفی نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش از نظر تاثیر بر اشتیاق تحصیلی و سرزندگی تحصیلی تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که برای کاهش و از بین بردن اهمال کاری دانش آموزان استفاده از آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و کمک خواهی مفید و موثر است.

Comparison of the Effect of Instruction of Selfregulated Learning and Helpseeking Strategies Training to Increase Educational Engagement and Buoyancy of Procrastinating Students

Goal: The purpose of this study was to comparison of the effect of instruction of selfregulated learning and helpseeking strategies training to increase educational engagement and buoyancy of procrastinating students. Method: This research was a semiexperimental design with pretestposttest design with two experimental and one control groups. The statistical population of this study included all non public schools of the second grade of secondary schools in the first and second districts of rasht city (29 schools and 593 students) in the academic year of 20172018, among them 60 procrastinating students through solomon and roth blum (2013) questionnaires were randomly selected and randomly divided into 3 groups of 20 (2 experimental and 1 control groups). questionnaires educational engagement schofeli & et al (2002) and educational buoyancy of dehghanizadeh & hosseinchari (2012) completed all of the subjects in the pretest and posttest phases. Then, one of the experimental groups received 12 sessions of 90 minute under the instruction of helpseeking strategies, and the other experimental group was received 15 sessions of 90 minutes under the instruction of selfregulated learning. while the control group did not receive any interventions during this period. Data were analyzed using inferential statistics of multivariate analysis and bonferroni post hoc test. Findings: The results showed that Instruction of selfregulated learning and helpseeking strategies increased Educational engagement of who were Procrastinating Students. The results showed that Instruction of selfregulated learning and helpseeking strategies increased Educational buoyancy of who were Procrastinating Students. Conclusion: Based on the results of this research, it can be concluded that the use of instruction of selfregulated learning and helpseeking strategies is used to reduce of procrastinating students.