اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش فرسودگی و تعلل‌ورزی تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش فرسودگی و تعلل ورزی تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش: این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش‌آموزان پسر کلاس پنجم ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری خاص تشکیل دادند که در سال تحصیلی 95-1394در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 دانش‌آموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص بودند که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمع‌آوری داده ها از آزمون ریاضی کی مت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه‌ فرسودگی و تعلل‌ورزی تحصیلی و مصاحبه تشخیصی بر اساس dsm5 استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) با استفاده از نرم‌افزار spss22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر کاهش فرسودگی تحصیلی و تعلل‌ورزی تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص موثر بوده است (0.001>p). نتیجه گیری: با توجه به این نتایج می‌توان گفت که هیجانات نقش قابل‌توجهی را در پیشرفت یا پسرفت تحصیلی دانش آموزان ایفا می‌کنند؛ لذا آموزش تنظیم هیجان با کاهش هیجانات منفی و جایگزین کردن هیجانات مثبت، زمینه کاهش تعلل‌ورزی و فرسودگی تحصیلی این دانش آموزان را فراهم می آورد.

Effectiveness of Emotion Regulation Training in decreasing educational burnout and academic procrastination among students with Specific Learning Disorder(SLD)

Objectives:The purpose of this research was to study the effect of emotion regulation training in decreasing educational burnout and academic procrastination among students with Specific Learning Disorder (SLD). Method:This research was Study quasiexperimental with the pretest, posttest and a control group. The statistical population of the present study included all fifth grade elementary school students with special learning disorder who were studying in Ardabil in 2015. The research sample consisted of 40 students with specific learning disabilities, selected by multistage cluster sampling and assigned to two experimental and control groups (20 subjects per group). To collect data, Kay Math mathematic, Raven Intelligence Test, Reading Test of Shafiei et al, Falahchay Writing Expression, educational burnout and academic procrastination scales and Diagnostic Interview based on DSM5 were used. TestData were analyzed by multivariate of Covariance analysis (MANCOVA) model in the SPSS software version 22. Results:The results showed that emotion regulation training was effective in decrease in educational burnout and academic procrastination in students with specific learning disorder (P< 0.001). In other words, the results showed that emotional regulation training reduces educational burnout and academic procrastination in students with specific learning disorder  Conclusion: According to these results, it can be said that emotions play a significant role in students’ academic progress or regress. Therefore, emotion regulation training with decreasing negative emotions and replacing positive emotions provide a basis for reducing the burnout and academic procrastination educational of these students.