اثربخشی آموزش مهارت‌های خودآموزی بر آگاهی فراشناختی و مشکلات دستخط دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه با آسیب در بیان نوشتاری

هدف: اختلال یادگیری ویژه با آسیب در بیان نوشتاری بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی افراد تاثیر منفی دارد. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی آموزش مهارت‌های خودآموزی بر آگاهی فراشناختی و مشکلات دستخط دانش‌آموزان پسر دارای اختلال یادگیری ویژه با آسیب در بیان نوشتاری انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه دانش‌آموزان پسر با اختلال یادگیری ویژه با آسیب در بیان نوشتاری پایه های دوم تا ششم ابتدایی مدارس عمومی شهرستان خرامه در سال تحصیلی 94-1393 بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 32 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جاگماری شدند، به طوری که هر گروه 16 نفر بودند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش مداخله آموزش مهارت‌های خودآموزی را در 15 جلسه دریافت کردند در حالی که گروه کنترل این مداخله را دریافت نکردند و در پایان برای هر دو گروه پس‌آزمون اجرا شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه آگاهی فراشناختی پانائورا و فیلیپو (2005) و سیاهه محقق‌ساخته مشکلات دست‌خط (کشاورزی، 1394) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل‌‌ کوواریانس یک‌متغیره، تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های خودآموزی بر بهبود آگاهی فراشناختی و مشکلات دست‌خط تاثیر معنی دار داشته است (p<0.01). نتیجه‌گیری: بنابر این اجرای مداخله آموزش مهارت‌های خودآموزی در بهبود آگاهی فراشناختی و مشکلات دست‌خط دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه با آسیب در بیان نوشتاری موثر است.