مقایسه توانایی برنامه ریزی-سازماندهی و انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه توانایی برنامه ریزی سازماندهی و انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص انجام شده است. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع علیمقایسه ای است. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر سوم تا ششم ابتدایی (سنین 9 تا 12 سال) با و بدون اختلال یادگیری خاص در مرکز اختلال یادگیری ناحیه 1 شهر اردبیل بودند. بر این اساس 45 نفر از دانش آموزان (15 نفر با اختلال خواندن، 15 نفر اختلال نوشتن و 15 نفر با اختلال ریاضی) که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بودند به صورت کل شماری انتخاب و با 20 نفر از گروه بهنجار مقایسه شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های مشکلات یادگیری کلورادو، آزمون برج لندن و آزمون شکل‌گیری مفهوم ویگوتسکی استفاده شد و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص (اختلال خواندن، نوشتن، ریاضی) نسبت به دانش آموزان بهنجار عملکرد ضعیف تری در آزمون های برنامه ریزی سازماندهی و انعطاف‌پذیری شناختی داشتند (p<0/05). نتیجه گیری: بنابراین تشخیص سریع دانش آموزان دارای نقص در کارکردهای اجرایی و انجام مداخلات زود هنگام می تواند در پیشگیری و درمان اختلالات یادگیری خاص تاثیرگذار باشد.