بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس خودکارآمدی در یادگیرندگان زبان انگلیسی

هدف: مقیاس خودکارآمدی در زبان انگلیسی براساس نظریه ی خودکارآمدی بندورا توسط وانگ و همکاران (2014 و 2013) جهت استفاده در مدارس و برای اندازه گیری خودکارآمدی در زبان انگلیسی ساخته شده است. هدف پژوهش حاضر نیز تعیین ویژگی های روان‌سنجی مقیاس خودکارآمدی در زبان انگلیسی می‌باشد. روش: جامعه‌ی آماری مطالعه حاضر را کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه یک و دو همدان، در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می‌دهد. نمونه پژوهش متشکل از 408 دانش آموز است که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. طرح پژوهش همبستگی از نوع تحلیل عاملی می باشد. یافته ها: نتایج نشان داد که اعتبار مقیاس خودکارآمدی زبان انگلیسی براساس آلفای کرونباخ 0/902، با روش لاندا 2 گاتمن 0/912 و با استفاده از روش دو نیمه کردن، 0/864 می‏باشد. بررسی‌های مربوط به روایی محتوا و سازه مقیاس خودکارآمدی زبان انگلیسی موید روایی مقیاس مذکور است. یافته‏های حاصل از تحلیل عاملی تائیدی همانند فرم اصلی، چهار عامل خودکارآمدی در خواندن، خودکارآمدی در نوشتن، خودکارآمدی در گوش دادن و خودکارآمدی در صحبت کردن را مورد تایید قرار داد.. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که مقیاس خودکارآمدی زبان انگلیسی ابزاری قابل‌اعتماد و روا برای اندازه گیری خودکارآمدی در زبان انگلیسی می‏باشد و می توان از آن به عنوان ابزاری مفید در سنجش خودکارآمدی در یادگیرندگان زبان انگلیسی استفاده کرد.