بررسی طلاق زوجه غایب مفقودالاثر از دیدگاه مذاهب خمسه و قوانین موضوعه

غایب مفقودالاثر یک اصطلاح حقوقی است که در قانون مدنی و قانون امور حسبی مورد استفاده قانون گذار قرار گرفته است. در این بین مسیله طلاق زوجه چنین فردی در حالات تامین یا عدم تامین نفقه مورد بررسی اجتهادی از سوی فقها می باشد. با توجه به مستندات روایی موجود و قبل از ورود به بحث تعارض در بین آنها و امکان جمع عرفی، از طریق مرجحات، می توان جواز طلاق را حتی به موارد تامین نفقه تعمیم داد. در غیر این صورت، عدم دسترسی به نشان و اثری از این زوج و همراهی غیبت وی با عدم ایفای وظایف زناشویی و مشکلات و تبعات ناشی از آن برای زوجه، بررسی موضوع طلاق را برای او با توجه به عنوان «عسر و حرج» ضروری می گرداند. این پژوهش با مطالعه مبانی فقهی و حقوقی و بهره گیری از پویایی اجتهاد در استنباط مسایل مستحدثه و در راستای احقاق هرچه بهتر حقوق زوجه، با توجه به فتاوای برخی فقها، به دنبال روشن کردن این مطلب است که آیا صدور حکم طلاق زوجه چنین فردی پس از ارایه دادخواست و قبل از اتمام دوره چهار سال، ممکن و منطبق با موازین شرعی است؟ تا به این وسیله رای صواب و قول صایب در این جهت مشخص گردد.