بررسی تطبیقی و تحلیلی میزان مجاز مدت اجاره وقف توسط متولی در صورت اطلاق وقف نامه از منظر فقه مذاهب اسلامی و حقوق ایران و مصر

اجاره موقوفه یکی از مهم‌ ترین فعالیت های مربوط به متولی در اداره اوقاف است. اگر واقف مدت معینی برای اجاره در وقف ‌نامه تعیین نکرده باشد‌، متولی باید با در نظر گرفتن مصلحت وقف، منفعت موقوف ‌علیهم و غرض واقف، این مدت را مشخص کند. در خصوص جواز یا عدم جواز اجاره طولانی‌مدت وقف، مذاهب فقهی نظرات گوناگونی را اعم از جواز، عدم جواز و تفصیل بین نوع مال اجاره پذیرفته‌اند؛ اما فقه امامیه جز در موارد معدود به این مسئله نپرداخته است. آنچه به‌طور ضمنی از عبارات فقها برداشت می‌شود، پذیرش صحت اجاره طولانی‌مدت است؛ اما این نوع اجاره با غرض واقف که بهره‌مندی هرچه بیشتر موقوف­‌علیهم از وقف است در بسیاری از مواقع سازگار نیست؛ لذا مصلحت وقف چنین جوازی را به متولی نمی‌دهد. در این موارد باید تا حد امکان اختیارات متولی وقف را کاهش داده و اختیارات بیشتری برای نهادهای نظارتی به وجود آورد. علاوه بر این واقفین را ترغیب نمود که میزان مدت اجاره موقوفه را در وقف‌نامه قید کنند. ما بر اساس قواعد و ادله فقهی تلاش کرده‌ایم این جواز ایجاد محدودیت برای متولی را اثبات کنیم.