‌‌‌‌‌‌حکم تلاوت قرآن در دوران عادت ماهیانه

عادت ماهیانه یکی از امور تکراری و مبتلابه زنان است که احکام متعددی از جمله طهارت، نماز، روزه، قرائت قرآن و موارد دیگری بر آن مترتب می گردد. از سویی دیگر، قرائت قرآن به‌ طور فراوان بنا به دستور خداوند متعال و فرمایش پیامبر مستحب است و یکی از بزرگ‌ترین عبادتها به شمار می آید، اما وجود طهارت صغری (وضو) یا طهارت کبری (غُسل) برای قرائت قرآن و دست زدن به مصحف توسط زن حائض محل اختلاف است که در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به بررسی دیدگاههای فقهی درباره قرائت قرآن توسط زن حائض پرداخته شده است. اکثریت فقها از جمله شافعیه، حنفیه و حنبلیه معتقدند که قرائت قرآن توسط زن حائض حرام است و قرائت را فقط در حالت ضرورت از جمله ترس از فراموشی و خواندن اذکار قرآنی جایز دانسته‌ اند. در مقابل این دیدگاه مالکیه گفته اند که قرائت قرآن توسط زن حائض به‌ طور مطلق جایز است. امامیه نیز قرائت قرآن توسط زن حائض را به جز سوره های عزائم جایز دانسته اند. این پژوهش با توجه به سستی دلایل قائلان به عدم جواز، رای قائلان به جواز را به دلیل قوّت دلایل آنان و با استناد به اصل جواز و اباحه مقدم دانسته و به این نتیجه رسیده که قرائت قرآن در ایام حیض جایز است.

‌‌‌‌‌‌the order of reciting the qur’an during menstruation

menstruation is one of the recurring issues affecting women, which entails many rules such as purity, prayer, fasting, reciting the qur’an and other things. on the other hand, reciting the qur’an abundantly is recommended according to the command of god almighty and the saying of the prophet and is considered one of the greatest acts of worship. however, there is considerable debate on the necessity of minor ablution or major ablution (ghusl) for a menstruating woman while reciting the quran or touching the mushaf. employing a descriptive -analytical manner, the present research seeks to analyze the available jurisprudential views on recitation of the holy quran by menstruating women. the majority of jurists, including shafi’iyyah, hanafiyyah and hanbaliyyah, believe that reciting the qur’an by a menstruating woman is haram and is permissible only in cases of necessity, including the fear of forgetting and reciting the qur’anic remembrance. in contrast to this view, malikiyyah posits that reciting the qur’an by a menstruating woman is permissible. the imamiyyah also considers recitation of the qur’an by a menstruating woman as permissible, except for the surahs of al-azaim. this research advocates the views of those who consider this issue as permissible due the strength of their argumentation, reference to the principle of permission, and the week arguementaion of those who regarded the issue as haram.