تحلیل فقهی حقوقی رابطه جرایم در ملا عام با تشدید مجازات

ارتکاب جرم در ملا عام به عنوان یکی از کیفیات تشدید مجازات در فقه و حقوق جزای اسلام، با نظرات متعددی روبه‌ رو شده است. از این ‌رو در این نوشتار با رویکرد تطبیقی و بهره ‌گیری از روش توصیفی تحلیلی به بررسی معیارهای فقهی حقوقی تشدید مجازات جرایم در ملا عام با تاکید بر اقوال موافق و مخالف به صورت تنصیصی و اصطیادی از میان نصوص فقهی روایی و هم چنین بر اساس کیفیت عینی از جهات خاص و تعدد جرم از جهات عام تشدید مجازات در حقوق جزای اسلام به بررسی این مسئله پرداخته شده است. از منظر فقهی امکان تشدید مجازات خود جرم اصلی وجود ندارد و اما امکان تشدید به عنوان تعزیر به دلیل عناوینی مانند هتک حرمت و تجاهر به فسق وجود دارد. از منظر حقوقی تشدید مجازات جرایم در ملا عام از دو جهت تعدد رفتاری و کیفیات مشدده عینی قابل توجیه است.

jurisprudential-legal analysis of the relationship between crimes in public and increased punishment

committing a crime in public as one of the qualities of intensifying the punishment in islamic jurisprudence and criminal law has faced many opinions. therefore, in this article, with a comparative approach and using the descriptive-analytical method, the jurisprudential-legal criteria of intensifying the punishment of crimes in public has been examined, emphasizing the positive and negative statements in a descriptive form among the jurisprudential-narrative texts, and also based on the objective quality from specific aspects and the multiplicity of crimes from general aspects, this issue has been investigated in islamic criminal law. from the point of view of jurisprudence, it is not possible to increase the punishment of the main crime itself, but it is possible to increase it as ta‘dhir due to titles such as desecration and showing immorality. from the legal point of view, increasing the punishment of crimes in public can be justified from the two aspects of multiplicity of behavior and objective aggravating qualities.