نقد درونی «گفتمان تهاجم فرهنگی غرب» با تاکید بر ناسازه‌‌های سیاست‌گذارانه

‌‌آنچه «گفتمان تهاجم فرهنگی غرب» نامیده می‌شود از ابتدای دهه‌ هفتاد شمسی به گفتار غالب در سیاست‌گذاری فرهنگی جمهوری اسلامی بدل شد و هدف از آن مقابله با تاثیرات فرهنگ مهاجم غرب و برنامه‌‌‌ریزی برای حفظ و تعمیق فرهنگ دینی و ارزش‌های اسلامی بود. ‌‌هدف این مقاله بررسی «گفتمان تهاجم فرهنگی» بر اساس منطق «نقد درونی» است. ‌‌مقاله نشان می‌‌‌دهد که به‌واسطه‌ برخی تغییرات گسترده‌ عینی و‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شناختی در دو دهه‌ اخیر و پیدایی روندهای فرهنگی دایماً تحول‌یابنده‌ جهانی، ‌‌برخی ناسازه‌‌‌ها و عدم‌‌‌توافق‌‌‌ها در این گفتمان پیدا شده‌اند: ‌‌عدم‌توافق بر سر مقابله با امر «مدرن» یا «غربی»، «هنجاری» یا «غیرهنجاری» بودن فرهنگ، ‌‌تاثیر «اسطوره‌ ژاپن» بر ذهن سیاست‌گذاران فرهنگی، ‌‌مناقشه‌ بر سر «تاریخ تهاجم فرهنگی»، ‌‌معضله‌ «تعریف فرهنگ»، ‌‌مسیله‌‌‌ تعیین مصادیق «فرهنگ مهاجم»، ‌‌گذار از «تهاجم فرهنگی» به «جنگ نرم» ‌‌و «تحولات حوزه‌ سیاست‌گذاری» از جمله دشواری‌های اصلی در گفتمان تهاجم فرهنگی غرب هستند که باید بر اساس اهداف نخستین‌ این گفتمان و نیز تغییرات کنونی مورد بازنظریه‌پردازی قرار گیرند. ‌‌