مولفه‌های ارتباط میان‌فردی شیعیان با اهل‌سنت از دیدگاه معصومین(علیهم السلام)؛ مورد مطالعه کتاب جامع الاحادیث الشیعه

هدف پژوهش، پاسخ به این پرسش است که مولفه‌های ارتباط میان‌فردی شیعیان با اهل‌سنت از دیدگاه معصومین(علیهم السلام) طبق کتاب جامع احادیث الشیعه چیست؟ بنابراین، با روش تحلیل محتوای کیفی عرفی و با رویکردی استقرایی، ابتدا داده‌های موجود، تحلیل شده و با استخراج مفاهیم کلیدی و مقولات اصلی و فرعی، نتیجه‌ نهایی حاصل گشت. بر اساس یافته‌های پژوهش، در احادیث بر شیوه‌های ارتباطی در دو مقوله‌ اصلی تاکید شده؛ نخست، شیوه‌های ارتباطات کلامی شیعیان در تعامل با اهل‌سنت، مشتمل بر چهار مقوله‌ فرعی: جدال احسن، تقیّه‌ زبانی، فاش‌نکردن اسرار و رعایت آداب کُنش گفتاری است که همگی بر سنجیده‌بودن کلام شیعیان در شرایط گوناگون تاکید دارند. دوم، شیوه‌های ارتباطات غیرکلامی شیعیان در تعامل با اهل‌سنت است که هفت مقوله‌ فرعی: اسوه‌سازی شیعیان، تقیّۀ رفتاری، برجسته‌سازی هویت شیعی، تبلیغ غیرمستقیم، همزیستی مسالمت‌آمیز، ایجاد فضای تکریم ائمه(علیهم السلام) و به کارگیری برخورد‌های سلبی را در بردارد. علت تنوع این مقولات، اهمیّت توجه به زمینه و شرایط ارتباط و ویژگی‌های مخاطب است که شیعیان ارتباط‌گر را ملزم به انتخاب بهترین شیوه‌ ارتباط میان‌فردی با اهل‌سنت در هر موقعیتی می‌سازد. در پژوهش حاضر سعی شده به این بُعد‌ از سخنان معصومین(علیهم السلام) پرداخته شود.

Components of the Interpersonal Relationship between Shiites and Sunnis from the Viewpoints of the Fourteen Infallibles (A.S) The case study of the book "Jami’ Ahadith alShi’a"

The aim of the study is to answer this question "What are the components of the Interpersonal Relationship between Shiites and Sunnis from the Viewpoints of The Fourteen Infallibles based on the book Jami’ Ahadith alShi’a?" Therefore, through using conventional qualitative content analysis and inductive approach, the existing data were first analyzed and the result was obtained by extracting the key concepts and major and minor categories. Based on the findings, in Hadiths, it has been emphasized on the relationship methods in two main categories; first, the methods of the verbal relationship between Shiites and Sunnis include four minor categories: best debates, verbal Taqiyyah (Taqiyya is a precautionary dissimulation or denial of religious belief and practice in the face of persecution), not revealing the secrets, and considering the courtesy of verbal action, they all emphasize the thoughtfulness of the Shiites words in different contexts. The second category is the Shiites nonverbal methods of relationship with Sunnis, which include seven minor categories: Shiites model making, behavioral Tayiyyah, highlighting the Shiite identity, indirect propagation, Peaceful coexistence, creating an environment to honor the Imams (a.s) and using negative attitudes. These categories are various due to the importance of considering the context and conditions of the audience relationship and features so that it requires the relationship maker Shiites  to choose the best methods of interpersonal relationship with Sunnis in any conditions. The current study has tried to deal with this aspect of the Fourteen Infallibles’ words.