جایگاه منصب شرطه در شهرهای دوره آل بویه

این پژوهش بر آن است تا با تکیه بر شواهد تاریخی، برخی از ویژگی ها، وظایف و نوع عملکرد منصب شرطه در شهرهای بویهی، همچنین تاثیرات شرایط سیاسی و اجتماعی بر روند اداره و فعالیتهای آن را مورد بررسی قرار دهد. در پژوهش حاضر، منصب شرطه، ویژگی و عملکرد آن در دورهی آلبویه مورد مطالعه قرار گرفته است. یافتههای پژوهش مشخص میکند که، اهمیت یافتن منصب شرطه به عنوان بازوی نظامی و مجری قانون در شهرها نشانگر افزایش تلاش‌های حکومت شیعی مذهب آلبویه جهت حفظ نظم و رفع تنشهای موجود در شهرها، به منظور تسلط بر بغداد و دستگاه خلافت عباسی و تثبیت قدرت برآمده از نیروی جنگاوریشان بوده است. ویژگیهای خاص سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شهرها در ایران و عراق پس از تاسیس حکومت بویهیان موجب شد که بر اهمیت سیاسی نهاد شرطه که در اصل، وظیفهای جز برقراری نظم و امنیت در درون جوامع شهری و نیز یاری رساندن به سایر دستگاه ها و نهادهای تشکیلاتی دیگر مانند دستگاه قضایی، حسبه و وزارت در اجرای احکام و وظایف خود نسبت به افراد جامعه نداشت، افزوده شود. هم چنین به جهت گستردگی قلمروی متصرفی امرای بویهی؛ شرطهها و در کنار آن ها معونتگران عاملان ایجاد نظم در ایران و بغداد شدند.