واکاوی نفوذ امنیتی آمریکا در دوره پهلوی دوم

«نفوذ» یکی از راهبردهای اعمال قدرت است که در اعصار قدیم در اشکال سخت و نیمه سخت و در عصر جدید در قالب نرم از سوی کشوری علیه کشور دیگر یا از جانب شخص یا گروهی بر روی شخص یا گروه دیگر اعمال می گردد. در این مقاله محققین برآنند تا در راستای جهاد تبیین، نفوذ امنیتی آمریکا در دوره پهلوی دوم را بررسی نمایند. پرسش تحقیق بر این پایه استوار است که نفوذ امنیتی آمریکا در دوره پهلوی دوم چگونه بوده است؟ برای حصول این هدف، پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مدل کیفی با رویکرد تبیین گری اختیار عاقلانه و ساختاری– علّی، ابتدا محورها و مصداق های نفوذ امنیتی آمریکا در دوره پهلوی دوم، مبتنی بر اسناد و مدارک متقن مورد توجه و مداقه قرار گرفته و سپس مورد تجزیه و تحلیل صورت گرفته است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که آمریکا برای نفوذ در حوزه امنیتی این دوره به جهت ساختار حکومت دیکتاتوری که عمده قدرت در اختیار شخص حاکم است، تمرکز خود را بر مرجع قدرت در کشور یعنی شاه قرار داده و با نفوذ و تسلط بر این مرجع قدرت، دو نهاد اطلاعاتی و امنیتی کشور (ساواک و ضداطلاعات ارتش) را در جهت اهداف و منافع خود در ایران و منطقه غرب آسیا به کار می گیرد.

analyzing the american security influence during the era of pahlavi ii

influence is one of the strategies of exercising power, which was applied in hard and semi-hard forms in the old ages and in the new age in a soft form by one country against another country or by a person or a group on another person or group. in this article, the researchers intend to investigate the american security influence during the pahlavi period in line with the jihad of explanation. the research question is based on the basis of what was the american security influence during the pahlavi period? to achieve this goal, the research with a descriptive-analytical method based on a qualitative model with an explanatory approach of wise and structural-causal authority, first of all, the axes and examples of the american security influence in the pahlavi period based on convincing documents and documents are considered and analyzed. the findings of the research indicate that america has focused on the authority of power in the country i.e. the king in order to influence the security field of this period due to the dictatorial government structure where most of the power is in the hands of the ruler and by influencing and dominating this; so the authority of power uses two intelligence and security institutions of the country (savak and the army’s counter-intelligence) for its goals and interests in iran and the west asia region.