بنیان‌های اجتماعی امنیت از دیدگاه ابن خلدون
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
منظمی تبار جواد
|
|
منبع
|
مطالعات تاريخ انتظامي - 1397 - دوره : 5 - شماره : 19 - صفحه:67 -86
|
|
|
|
|
چکیده
|
امنیت از مفاهیم بسیار با اهمیت و متطوری است که درگذشته و حال در حیات سیاسی و اجتماعی کلیه جوامع مطرح بوده است. این واژه با مشتقاتش به‌کرات در کلام الهی و سایر منابع اسلامی آمده است. متفکر بزرگ اسلامی و اندیشه‌پرداز قرن هفتم هجری عبدالرحمن ابن خلدون مورخ بزرگ تونسی در کتاب العبر و به‌ویژه در مقدمه این کتاب، این مفهوم را به‌روشنی مورد توجه عمیق خویش قرار داده است. با توجه به جایگاه ویژه امنیت در تفکر و حوزه عمل اسلامی، این مقاله تلاش دارد تا ضمن بررسی نوع تفکر این اندیشمند بزرگ اسلامی درباره امنیت، به ارتباط این مفهوم با ماهیت طبع انسان و روابط آن با پدیده‌های دولت، عصبیت و تضادهای اجتماعی بپردازد. همچنین، هم‌سنخی و هم پیوندی اندیشه ابن‌خلدون را با ساختارگرایان و کارکردگرایان عصر جدید نشان دهد و بر غیرانتزاعی بودن و تجویزی بودن آرای این متفکر بزرگ تاکید نماید و همچنین نوآوری‌ها و برخی ابداعات خاص او را که مشابه دیدگاه‌های امروزی است؛ خاطرنشان سازد. روش پژوهش حاضر، کتابخانه‌ایاسنادی است. بدین گونه که کتاب العبر و همه کتاب‌ها و مقالات اندیشمندانی که در مورد امنیت از دیدگاه ابن خلدون منتشر شده، با روش قیاسی منطقی مورد مطالعه قرار گرفتند. مهمترین یافته این پژوهش، مشابهت گفتمان امنیتی ابن‌خلدون با نگرش ساختی– کارکردی است که با دیدی مادی و طبیعت‌گرا پدیده‌های نظم و امنیت را تحلیل می‌کند.
|
|
کلیدواژه
|
امنیت، عصبیت، تضاد، ماهیت انسان، دولت
|
|
آدرس
|
دانشگاه علوم انتظامی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alirezamonazamisoft@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|