توسعه روابط آزمایشگاهی– فیزیک سنگ، جهت تخمین سرعت – دامنه موج، در شرایط مخزنی

در حال حاضر عمده روش های ازدیاد برداشت به‌کاربرده شده در مخازن نفتی کشور، تزریق آب و گاز است. تزریق گاز (به عنوان مثال co2)، یکی از کاربردی ترین روش های افزایش ضریب بازیافت میادین نفتی است. در راستای مطالعه نشانگرهای لرزه ای، میزان سازگاری تیوری گاسمن و روابط گرینبرگ- کاستاگنا با شرایط اشباع محیط توسط دی‌اکسید کربن، با استفاده از داده های آزمایشگاهی بررسی گردید. اگرچه این روابط سال هاست مورد استفاده اند و نتایج نسبتاً معتبر و قابل قبولی ارایه داده اند، اما معمولاً بر اساس فرضیاتی هستند که گاهی به نتایجی دور از واقعیت می رسند. در این تحقیق، گاز co2 به صورت فاز محلول در مقیاس آزمایشگاهی به نمونه هایی ماسه سنگی تحت فشار مخزن تزریق شده و روند تزریق توسط انتقال و ثبت امواج الاستیک مطالعه شده است. با تغییر پارامترهای موثری همچون فشار محصوری (در حد فشار مخزن)، فشار منفذی (در حد فشار مخزن)، فرکانس موج عبوری، غلظت co2، در هر مرحله از آزمایش ها، تاثیر آن ها بر سرعت و دامنه موج لرزه ای بررسی شده است. در نهایت بر اساس نتایج طیف متنوعی از آزمایش ها، روابطی توسعه داده شده که سرعت و دامنه موج لرزه ای را بر اساس فشار موثر، فرکانس و غلظت تخمین می زند. اعتبارسنجی نشان می دهد که سازگاری روابط ارایه شده با مشاهدات آزمایشگاهی بیش از 90 درصد بوده و مطلوب تر از دیگر روابط مورد استفاده است.