ساختار سرعتی پوسته در زیر دو ایستگاه لرزه نگاری در حاشیه جنوبی البرز مرکزی (ایران)

در این مطالعه ساختار سرعتی پوسته در زیر دو ایستگاه مرکز ملی شبکه لرز ه نگاری باند پهن ایران (insn) دماوند و تهران، واقع در حاشیه جنوبی البرز مرکزی با روش برگردان همزمان توابع گیرنده موج p و منحنیهای پاشندگی سرعت فاز و گروه موج ری‌لی مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین توابع گیرنده از پنج سال داده دورلرز با بزرگای بیش از 5 و روش تکرار واهمامیخت در حوزه زمان استفاده گردید. منحنی های پاشندگی سرعت گروه و فاز موج ری‌لی از مطالعه‌ بر روی ساختار پوسته و گوشته‌ی بالایی فلات ایران در بازه‌ی دوره‌ی تناوبی 20 تا 80 ثانیه تامین شده است. ناهماهنگی عمق‌ سرعت در اطلاعات توابع گیرنده باعث غیریکتایی مساله‌ی برگردان می‌شود، اما با دخالت دادن اطلاعات حاصل از سرعت‌ مطلق برآوردهای پاشندگی و برگردان هم‌زمان این دو مجموعه‌ی داده‌ای، می‌توان بر این محدودیت غلبه کرد. با این‌کار، اطلاعات با خطای کمتری درمورد ساختار پوسته‌ای فراهم می‌شود. نتایج این مطالعه نشان می‌دهند که عمق ناپیوستگی موهو در زیر ایستگاه تهران (thkv) 50‌51کیلومتر و در زیر ایستگاه دماوند (damv) 52‌54 کیلومتری می باشد. در زیر ایستگاه تهران لایه ای نازک از مواد با سرعت بسیار پایین در سطح به ضخامت 3‌2 کیلومتر و لایه ای از رسوبات با ضخامت 12‌10 کیلومتر در بالای پوسته بلورین 34 کیلومتری قرار گرفته است. در زیر ایستگاه دماوند لایه ای نازک از رسوبات با سرعت پایین و با ضخامت 4‌3 کیلومتر قرار دارد. همچنین در عمق 16‌14 کیلومتری تغییرات سرعت موج برشی از 3.2 به 3.6 کیلومتر بر ثانیه می تواند نشان دهنده مرز بین پوسته بالایی و پایینی یعنی مرز کنراد باشد.

crust velocity structure beneath two seismic stations on the southern edge of the central alborz (iran)

crust velocity structure beneath two broadband seismic stations of iran national seismic network (insn), damv and thkv located in central alborz has been investigated by joint inversion of receiver function and rayleigh wave phase and group velocity dispersion curves. the result suggests that moho depth beneath the thkv and damv stations are 50-51 km and 52-54 km, respectively. beneath the thkv station, there is a thin layer of very low-velocity materials at the surface and a sedimentary layer having a thickness of 10-12 km above a crystalline crust with a thickness of 34 km. beneath the damv station, there is a thin sedimentary layer of low velocity with a thickness of 3-4 km, and also, a velocity change from 3.2 to 3.6 km/s at the depth of 14-16 km, indicating a discontinuity, which might be attributed to the border between the upper and lower crusts. the average moho depth on the southern edge of central alborz is 52±2 km. introduction the alborz belt as an active belt extends from talesh mountains in the northwest of iran to kopehdagh mountains in northeast of iran. the capital city, tehran, with a floating population of over 8 million people, is located in the southern part of the alborz mountains range and is surrounded by active faults. as there is a little geological evidence of fault activity in some areas around tehran, the study of the crust velocity structure in the region plays an important role in better understanding of the geological and geophysical issues. several studies have been carried out by various researchers to determine the crustal structure beneath the two stations. however, these researchers have stated different thicknesses for the crustal structure beneath these two stations. sodoudi et al. (2009) have obtained a thickness of 67 km for the crust beneath the damv station. in this regard, we have tried to study the crustal structure again using more data than those used in previous studies, and also, using newer phase and group velocity dispersion curves, given by rahimi et al. (2014), to ensure the validity of the results of previous studies about the moho depth and the crust thickness. as a result, this study can confirm or modify the results of previous studies. methodology and approaches to determine the receiver functions, time-domain iterative deconvolution of ligorria and ammon (1999) and teleseismic events from 2009 to 2013 with magnitudes more than 5.0 were used. after correcting the data for instrument effects (gain and instrument response) and rotating the horizontal components to radial and tangential directions, in order to reduce high-frequency noise, a gaussian filter with width parameter equal to 1 was applied to seismograms. to strengthen phase amplitudes and enhance the signal-to-noise ratio (s/n), the receiver functions of the events close to each other, were sorted and stacked up. the fundamental mode rayleigh wave group and phase velocities dispersion curves, provided by rahimi et al. (2014) on the structure of crust and upper mantle of the iranian plateau for the period interval of 10-100 sec, were used. the depth-velocity trade-off in the receiver functions caused non-uniqueness in the inverse problem. using joint inversion of two datasets, this shortcoming could be compromised. the joint inversion was performed by the computer program in the seismology package presented by herrmann and ammon (2003).