وارون زمان رسید امواج لرزه‌ای برای تخمین مدل سرعت به کمک ترکیب منظم سازهای تیخنوف و تغییرات کلی

روش های وارون برای حل مسائل در شاخه‌های علمی مختلفی بکار برده می شوند؛ اما شرایط حاکم بر داده‌های ژئوفیزیکی استفاده از این روش‌ها را پیچیده می‌کند. این شرایط را می‌توان به تکرار ناپذیری برداشت داده‌های ژئوفیزیکی به علت هزینه‌های بالای عملیات و نیز تاثیری که گسسته سازی روی حل مسئله اعمال می‌نماید، دانست. به ‌طور کلی مسائل وارون در ژئوفیزیک در زمره مسائل بد وضع دسته‌بندی می شوند. این بدان معناست که برای انتخاب پاسخ مناسب منظم سازی و اعمال شرایطی منطبق با اصول فیزیکی حاکم بر مسئله لازم است. تخمین مدل سرعت از وارون زمان رسید امواج لرزه ای از جمله این مسائل در لرزه‌شناسی است. منظم ساز تیخنوف و منظم ساز تغییرات کلی از جمله روش‌های مرسوم برای حل این‌گونه مسائل هستند. روش اول توانمندی بالایی در بازسازی سیگنال‌های هموار دارد؛ ولی ناپیوستگی ها و لبه های سیگنال را به‌ خوبی بازیافت نمی‌کند. در مقابل روش دوم به‌ خوبی قادر به بازسازی لبه های سیگنال است؛ ولی بخش های هموار را دچار اعوجاج می‌کند. در این مقاله یک روش منظم سازی بر اساس ترکیب روش های حل تیخنوف درجه دوم و تغییرات کلی بیان می‌شود. در این مطالعه برای تخمین مدل سرعت از زمان رسید امواج لرزه ای در پروفیل لرزه ای قائم توانمندی روش های منظم ساز مرسوم با روش ترکیبی روی مدل های مصنوعی مقایسه می‌شود. نتایج اعمال روش ها روی مدل های سرعت حاوی لبه و بخش هموار، حاکی از رفع کاستی های دو روش مرسوم توسط روش ترکیبی است. علاوه بر آن سه روش فوق در وارون زمان رسید امواج ثبت شده در پروفیل لرزه ای قائم (vsp) واقعی نیز اعمال و نتایج به دست آمده با هم مقایسه و مورد بحث قرار می‌گیرد.