بررسی اثرات دگرآسیبی بقایای کینوا بر جوانه‌زنی و صفات مورفوفیزیولوژیک گندم

گندم مهم‌ترین محصول کشاورزی در جهان است و نقش مهمی در تامین امنیت غذایی دارد. بر این اساس که گندم پس از کینوا کاشته می شود، بیم آن می رود که وجود بقایای کینوا در کشت گندم باعث بروز اثرات منفی آللوپاتیک شود. به‌منظور بررسی اثر عصاره آبی بقایای گیاه کینوا بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه گندم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در 4 تکرار در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع اندام (گل‌آذین، برگ، ساقه و ریشه) و غلظت عصاره آبی گیاه کینوا (صفر، 5، 25، 50، 75 و 100 درصد) بود. در این آزمایش صفات درصد جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، محتوای نسبی آب، فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز، محتوای قند محلول، فنل کل و پرولین گیاهچه گندم مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد غلظت‌های پایین عصاره اندام‌های کینوا (5 و 25 درصد) نه‌تنها اثرات منفی بر صفات درصد جوانه‌زنی، طول گیاهچه، وزن خشک و محتوای نسبی آب گندم نداشتند، حتی این صفات را بهبود بخشیدند. غلظت‌های بالای عصاره اثرات منفی بر صفات مورفولوژیک مورد مطالعه داشتند. در این ‌بین اثرات منفی عصاره‌های برگ و گل‌آذین به‌مراتب بیش تر از اثرات عصاره‌های ساقه و ریشه بود. عصاره‌های اندام‌های مختلف کینوا باعث کاهش فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز و افزایش میزان قند محلول، فنل کل و اسیدآمینه پرولین در گیاهچه گندم شد.