تاثیر پرایمینگ و تنش اسمزی بر جوانه‌زنی و فعالیت آنزیم‌های هیدرولیتیک و چرخه‌ی گلی اکسیلات در بذر ذرت (Zea Mays L.) هیبرید سینگل کراس 704

به منظور بررسی اثر انواع پرایمینگ بر میزان فعالیت آنزیم های چرخه گلی اکسیلات و هیدرولیتیک بذر ذرت (هیبرید sc704) تحت تنش اسمزی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در سال 1393 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی صورت گرفت. تیمارهای آزمایش، شامل 4 سطح تنش اسمزی ایجاد شده با پلی اتیلن گلایکول (0، 3-، 6- و 9- بار) و 5 سطح پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، اسموپرایمینگ، هورمو پرایمینگ و اسید آسکوربیک) با سه تکرار بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل تیمار تنش اسمزی و پرایمینگ بر تمام صفات اندازه گیری شده به جز درصد جوانه زنی و ایزوسیترات لیاز معنی دار بود. در سطح بدون تنش بالاترین سرعت جوانه زنی (17.556بذر در روز) مشاهده شد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم های آمیلاز (4.43 واحد بر میلی گرم پروتئین)، لیپاز (73.2 واحد بر میلی گرم پروتئین) و پروتئاز (2071.3 واحد بر میلی گرم پروتئین) درتیمار هورمون پرایمینگ و سطح بدون تنش به دست آمد. کم ترین میزان فعالیت آنزیم آمیلاز (3.1 واحد بر میلی گرم پروتئین) در تیمار اسموپرایمینگ و سطح خشکی 9- بار بود، در حالی که کم ترین میزان فعالیت آنزیم های لیپاز (60.36 واحد بر میلی گرم پروتئین) و پروتئاز (1949 واحد بر میلی گرم پروتئین) در تیمار پرایمینگ شاهد و سطح خشکی 9- بار مشاهده شد. بالاترین میزان فعالیت مالات سنتاز (2.7 واحد بر میلی گرم پروتئین) در تیمار هورمون پرایمینگ و خشکی شاهد و کم ترین آن (1.88 واحد بر میلی گرم پروتئین) در خشکی 9- بار در پرایمینگ شاهد به دست آمد. با افزایش شدت تنش، سرعت جوانه زنی بذر و فعالیت آنزیم ها کاهش یافت. در شرایط تنش، پرایمینگ بذر با استفاده از اسید جیبرلیک تا حد زیادی موجب تحمل و جلوگیری از کاهش فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و چرخه ی گلی اکسیلات در بذر ذرت گردید.