بررسی تغذیه با عناصر ریزمغذی بر خصوصیات کمی و کیفی بذر تولیدی آمارانت رقم کونیز

کاربرد کود ها از مهمترین عوامل مدیریتی در سطح مزارع است. اما بسته به شرایط آب و هوایی، دوره رشدی گیاه، شرایط خاک و رقم، میزان کاربرد کود ها متغیراست. این بررسی با هدف تعیین بهترین مقدار و زمان مصرف کودهای میکرو روی، آهن و منگنز بر عملکرد و کیفیت بذر تولیدی آمارانت است.. آزمایش مزرعه‌ای به صورت تجزیه مرکب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار در دو سال زراعی (941393) در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی ملکان انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کودهای میکرو (آهن، روی و منگنز) هر کدام در چهار غلطت مختلف (7 و 5، 3 در هزار و صفر یا عدم مصرف) و در سه مرحله مصرف (رویشی، رویشی+زایشی و رویشی+زایشی+پرشدن بذر) در نظر گرفته شد. نتایج حاصله نشان داد که بیشترین تعداد بذر و عملکرد بذر (به ترتیب 4460 عدد و 17.99گرم در بوته) با کاربرد غلظت 7 در هزار روی به دست آمد که در مقایسه با شاهد 29.24 درصد بیشتر بود. کود آهن نیز افزایش معنی داری را در این صفات باعث شد، ولی منگنز تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه نداشت. تغییرات ناشی از تیمار های موررد بررسی در عملکرد دانه، ناشی از تغییرات تعداد دانه بود که یکی از دلایل آن تغیرر تعداد پانیکول های تولیدی بود که نتایج حاصل از مطالعه همبستگی صفات، تاییدی بر این مدعاست. بیشترین میزان پروتئین بذر با محلول‌پاشی 7 در هزار عناصر میکرو کامل حاصل شد. کاربرد غلظت 5 در هزار آهن منجر به حداکثر محتوای کلروفیل برگ (cci 32.1) گردید. حداکثر روغن بذر و عملکرد روغن (به ترتیب 33.59 درصد و 6.083 گرم در بوته) در صورت محلول‌پاشی با روی در غلظت 7 در هزار حاصل گردید. در این بررسی عملکرد بذر با صفات ارتفاع بوته، سطح برگ، شاخص کلروفیل، تعداد دانه و عملکرد روغن همبستگی معنی‌دار و مثبتی را نشان داد. در کل بهترین تیمار از نظر عملکرد دانه و روغن و اجزای آن، محلول‌پاشی 7 در هزار عنصر روی و بهترین تیمار از نظر میزان پروتئین دانه غلظت 7 در هزار عناصر میکرو بود.