تاثیر نانواکسید روی و تنش خشکی بر فعالیت آنزیم‌های هیدرولیتیک و تحرک ذخایر غذایی بذر سویا (Glycine Max. L) رقم کتول (Dpx)

به منظور بررسی تاثیر نانواکسید روی و خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر میزان فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و تحرک ذخایر غذایی بذر سویا آزمایشی در سال 1395 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی (صفر، 0.7 و 1.4 مگاپاسکال) و غلظت های مختلف نانواکسید روی (صفر، 0.75 و 1.5 گرم در لیتر) بود. درصد و سرعت جوانه زنی، طول و وزن خشک گیاهچه، فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک (آلفا آمیلاز، پروتئاز و لیپاز) و روند تحرک ذخایر بذر (کربوهیدرات، پروتئین و لیپید) اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان دهنده تاثیر مثبت نانواکسید روی بر درصد و سرعت جوانه زنی، فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و تحرک ذخایر کربوهیدرات، پروتئین و لیپید بود، به طوری که کاربرد 1.5 گرم در لیتر نانواکسید روی منجر به افزایش فعالیت آنزیم های لیپاز، پروتئاز و آلفاآمیلاز به ترتیب به میزان 11.75، 12.75 و 11.87 درصد در خشکی شدید نسبت به شاهد بدون تنش گردید. تنش خشکی نیز علاوه بر کاهش فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک، از میزان تحرک ذخایر غذایی کاست. همچنین با گذشت زمان آبنوشی از میزان تحرک کربوهیدرات ها، پروتئین و لیپیدها بر اثر تنش خشکی کاسته شد، در حالی که کاربرد نانواکسید روی میزان تحرک ذخایر بذر را که بیانگر مصرف آن ها در رشد و تولید وزن خشک بیشتر گیاهچه است، افزایش داد. با توجه به تاثیر مثبت نانواکسید روی بر کاهش آسیب های ناشی از تنش خشکی و همچنین افزایش کارایی مصرف ذخایر غذایی، فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و درصد جوانه زنی به نظر می رسد که کاربرد نانواکسید روی به میزان 1.5 گرم در لیتر موجب بهبود جوانه زنی سویا تحت شرایط خشکی خواهد شد.